انسولین خوراکی به زودی میتواند جایگزین تزریق شود

تقریباً 425 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند. تقریباً 75 میلیون از این افراد روزانه به خود انسولین تزریق می کنند. اکنون آنها ممکن است به زودی جایگزین جدیدی برای سرنگ یا پمپ انسولین داشته باشند. دانشمندان روش جدیدی برای تامین انسولین هوشمند بدن پیدا کرده اند.

انسولین جدید را می توان با مصرف یک کپسول یا حتی بهتر از آن در یک تکه شکلات خورد. در داخل این نانوحامل‌های کوچکی پیدا می‌کنیم که انسولین در آنها محصور شده است. این ذرات 1/10000م پهنای موی انسان هستند و به قدری کوچک هستند که حتی در زیر میکروسکوپ معمولی هم نمی توانید آنها را ببینید.

این محققان در دانشگاه سیدنی و منطقه بهداشت محلی سیدنی بودند که با همکاری UiT، سال‌ها پیش کشف کردند که می‌توان داروها را از طریق نانوحامل‌ها به کبد رساند. سپس این روش در استرالیا و اروپا توسعه بیشتری یافت.

بسیاری از داروها را می توان به صورت خوراکی مصرف کرد، اما تاکنون افراد مجبور بوده اند انسولین را به بدن تزریق کنند. مک کورت توضیح می دهد که مشکل انسولین با نانوحامل این است که در معده تجزیه می شود و بنابراین به جایی که در بدن مورد نیاز است نمی رسد. این یک چالش بزرگ برای توسعه داروی دیابت است که می تواند به صورت خوراکی مصرف شود.

مک کورت که زیست شناس کبد است، می گوید: ما پوششی ایجاد کرده ایم تا از تجزیه انسولین توسط اسید معده و آنزیم های گوارشی در مسیر عبور از سیستم گوارش محافظت کند و آن را تا رسیدن به مقصد خود، یعنی کبد، ایمن نگه دارد. .

سپس این پوشش توسط آنزیم‌هایی در کبد شکسته می‌شود که فقط زمانی فعال هستند که سطح قند خون بالا باشد و انسولین آزاد می‌شود و سپس می‌تواند در کبد، ماهیچه و چربی برای حذف قند از خون عمل کند.

او توضیح می‌دهد که این روش عملی‌تر و بیمار پسندتر برای مدیریت دیابت است، زیرا خطر بروز یک رویداد قند خون پایین، یعنی هیپوگلیسمی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد تا انسولین آزاد شده کنترل‌شده بسته به نیاز بیمار، برخلاف تزریق‌هایی که همه انسولین در یک تزریق آزاد می شود.

روش جدید مشابه عملکرد انسولین در افراد سالم است. لوزالمعده انسولین تولید می کند که ابتدا از کبد عبور می کند و بخش زیادی از آن جذب می شود و سطح قند خون را ثابت نگه می دارد. در روش جدید انسولین، نانوحامل انسولین را در کبد آزاد می‌کند، جایی که می‌تواند جذب شود یا وارد خون شود تا در بدن گردش کند.

زمانی که انسولین را با سرنگ زیر پوست تزریق می‌کنید، مقدار بیشتری از آن به ماهیچه‌ها و بافت‌های چربی می‌رود که معمولاً اگر از لوزالمعده آزاد شود اتفاق می‌افتد که می‌تواند منجر به تجمع چربی شود. هیپوگلیسمی، که به طور بالقوه می تواند برای افراد مبتلا به دیابت خطرناک باشد. علاوه بر این، نیازی نیست که با سوزن به خود ضربه بزنید و می توانید داروی مورد نیاز خود را با روشی کمی محتاطانه تر مصرف کنید. همچنین این شکل از انسولین نیازی به نگهداری در یخچال ندارد.