تأثیر سر و صدا و آلودگی هوا بر سلامت روان کودکان

مطالعات نشان می‌دهد که کودکانی که در محله‌های پر سر و صدا زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر اضطراب قرار دارند. همچنین آلودگی هوا می‌تواند خطرات دیگری برای سلامت روان ایجاد کند.

محققان به سرپرستی جوآن نیوبوری از دانشکده پزشکی بریستول در بریتانیا نتیجه‌گیری کرده‌اند که قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی در دوران کودکی و نوجوانی می‌تواند با افزایش استرس و اختلال در خواب، به اضطراب دامن بزند. این یافته‌ها در 28 می در مجله JAMA Network Open منتشر شد.

در این مطالعه، تیم نیوبوری داده‌های حاصل از مطالعه طولی والدین و کودکان آون را بررسی کردند که سلامت کودکان متولد شده در انگلستان بین سال‌های 1991 تا 1993 را دنبال می‌کرد. در مجموع، 9065 نفر اطلاعات مربوط به سلامت روان خود را تا بزرگسالی ارائه کردند. از هر 5 نفر، 1 نفر سابقه روان‌پریشی، 11.4% افسردگی و 9.7% اضطراب را گزارش کردند.

محققان دریافتند که کودکانی که در دوران کودکی و نوجوانی در معرض آلودگی صوتی محله بودند، حدود 20 درصد بیشتر در معرض خطر اضطراب قرار داشتند. همچنین، کودکانی که در دوران جنینی در معرض سطوح بالای ذرات معلق بودند، 11 درصد بیشتر به روان‌پریشی و 10 درصد بیشتر به افسردگی مبتلا می‌شدند.

هرچند داده‌ها نمی‌توانند ثابت کنند که صدا یا آلودگی هوا مستقیماً باعث ایجاد اختلالات روانی می‌شوند، اما ارتباط قوی‌ای بین آنها وجود دارد. گروه نیوبوری نظریه‌پردازی می‌کند که علاوه بر کاهش خواب کودکان، سر و صدای محله می‌تواند بر شناخت کودکان تأثیر بگذارد و تمرکز آنها را در طول سال‌های مدرسه کاهش داده و به اضطراب منجر شود.

در مورد آلودگی هوا، محققان معتقدند که سمومی که توسط مادران در دوران بارداری تنفس می‌شوند، می‌توانند بر “رشد گسترده مغز” جنین و نوزادان تأثیر بگذارند. همچنین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می‌تواند منجر به محدود شدن رشد جنین و زایمان زودرس شود که هر دو از عوامل خطر برای آسیب‌شناسی روانی هستند.

محققان بر اهمیت تحقیقات بیشتر در این زمینه تأکید کرده و معتقدند که کاهش آلودگی هوا و سر و صدا می‌تواند تأثیرات بسیار مثبتی بر سلامت روان کودکان داشته باشد. به حداقل رساندن این سموم می‌تواند به کاهش قابل توجه خطرات روانی در کودکان کمک کند.