۵۰ درصد هزینه‌ های سلامت بر عهده بیماران است

بیش از ۵۰ درصد از هزینه‌های سلامت در ایران از جیب بیماران پرداخت می‌شود، در حالی که این رقم در جهان زیر ۲۰ درصد است.

دکتر امیرحسین تکیان، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در مورد چالش‌های سیستم سلامت در ایران اظهار داشت: “بیش از نیمی از هزینه‌های غیرخوراکی مرتبط با سلامت بر دوش بیماران است، در حالی که این شاخص در سطح جهانی کمتر از ۲۰ درصد می‌باشد.”

وی با اشاره به اهمیت عدالت در نظام سلامت، ادامه داد: “فلسفه اصلی نظام‌های سلامت بر پایه عدالت بنا شده است. عدالت به معنای دسترسی همه اقشار جامعه، بدون توجه به سطح درآمد، به خدمات بهداشتی و درمانی است. بیمه همگانی سلامت، یکی از ابزارهای سنجش این عدالت است که باید به صورت قابل اندازه‌گیری و شفاف در هر کشور وجود داشته باشد.”

شاخص پرداخت از جیب بیمار؛ معیاری برای سنجش عدالت در سلامت

استاد سیاست‌گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران توضیح داد که یکی از شاخص‌های مهم عدالت در سلامت، میزان پرداخت از جیب بیمار است. وی افزود: “در کشورهای توسعه‌یافته، این شاخص معمولاً زیر ۱۵ درصد است و در سطح جهانی نیز رقمی کمتر از ۲۰ درصد قابل قبول تلقی می‌شود. اما در ایران این رقم بیش از ۵۰ درصد است. در برنامه هفتم توسعه، تلاش داریم تا این شاخص را به میانگین جهانی نزدیک کنیم.”

بیمه همگانی؛ راهکاری برای کاهش هزینه‌های درمانی

دکتر تکیان تأکید کرد که دولت باید با تقویت بیمه همگانی، هزینه‌های درمانی بیماران را کاهش دهد تا نیازی به بیمه تکمیلی وجود نداشته باشد. او اشاره کرد که اصل ۲۹ قانون اساسی به وضوح بیان می‌کند که بیمه پایه باید به گونه‌ای باشد که تمام بیماران بتوانند به خدمات بهداشتی با کیفیت دسترسی داشته باشند.

ضرورت تقویت بیمه پایه برای کاهش نابرابری‌ ها

وی افزود: “در حال حاضر، بیمه تکمیلی برای بسیاری از افراد جامعه به ویژه اقشار فقیر در دسترس نیست. این وضعیت برخلاف اصول عدالت در سلامت است و برای تحقق اهداف برنامه هفتم توسعه، باید بیمه پایه به صورت جدی تقویت شود. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، بیمه تکمیلی صرفاً برای کاهش زمان انتظار در دریافت خدمات درمانی استفاده می‌شود و نه به عنوان جایگزین بیمه پایه.”

نظام ارجاع و بیمه همگانی؛ راه‌حل‌هایی برای بهبود دسترسی به خدمات سلامت

دکتر تکیان در پایان خاطرنشان کرد که ایجاد صندوق‌های موازی درمانی راه‌حل درستی نیست و باید از طریق نظام ارجاع و خرید راهبردی خدمات، دسترسی همه مردم به خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت فراهم شود. وی اضافه کرد: “با تقویت بیمه همگانی و ارائه بسته‌های خدماتی مناسب، می‌توان نگرانی‌ها در زمینه عدالت در سلامت را برطرف کرد. این اهداف با اجرای نظام ارجاع و پزشک خانواده که در برنامه هفتم توسعه به آن‌ها تاکید شده، دست‌یافتنی است.”