افزایش مصرف حشیش باعث اختلال شخصیت اسکیزویید می‌شود

به گزارش دکتر نیوز، مطالعه روند رو به افزایش مصرف حشیش را در بین بزرگسالان آمریکایی مبتلا به پریشانی شدید روانی (SPD) از سال 2009 تا 2019 بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که ارتباط قابل توجهی با افزایش بستری شدن در بیمارستان‌های روانپزشکی و مراقبت‌های بهداشت روان سرپایی وجود دارد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) گزارش می دهد که 147 میلیون نفر یا 2.5 درصد از کل جمعیت، حشیش مصرف می کنند و محبوبیت روزافزون آن خطراتی را به ویژه برای کسانی که مشکلات سلامت روان دارند، به همراه دارد. استفاده از آن با خطر بالاتر روان پریشی و علائم منفی در اسکیزوفرنی و همچنین ارتباط اخیراً با اضطراب و اختلالات خلقی مرتبط است. SPD افراد مبتلا به حشیش و اختلالات مصرف مواد در معرض خطر بیشتری برای بیماری های روانی جدی، بدتر شدن سلامتی و سوء مصرف مواد مخدر هستند. افراد SPD بین سال‌های 2008 و 2016 کمی بیشتر شاهدانه مصرف کردند، اما تأثیر بعدی بر خدمات روانپزشکی هنوز مشخص نیست. با این حال، با قانونی شدن و تغییر نگرش، تحقیقات بیشتری در مورد تغییر الگوهای مصرف شاهدانه برای روشن شدن تأثیر آن بر سلامت روان مورد نیاز است.

داده‌های مطالعه حاضر از پرونده‌های استفاده عمومی از نظرسنجی ملی در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت (NSDUH) از سال 2009 تا 2019 تهیه شده است. یک نظرسنجی جامع مقطعی که در ایالات متحده انجام شده است، داده‌های دقیقی را در مورد جمعیت شناسی، مصرف مواد، اختلالات سلامت روان جمع‌آوری می‌کند. ، و استفاده از خدمات بهداشتی. NSDUH تعداد کمی از جمعیت‌های خاص را از نمونه خود حذف می‌کند، مانند زندانیان یا افراد بی‌خانمان که خارج از جامعه‌ای زندگی می‌کنند که در آن تا بزرگسالی بزرگ شده‌اند. از مجموع 619411 پاسخ دهنده، مطالعه بر روی 444947 بزرگسال 18 سال و بالاتر متمرکز شد.

معیار اولیه ارزیابی شده فراوانی مصرف حشیش بود که به دو دسته تقسیم می‌شود: هر گونه مصرف در سال گذشته. فقط یک هفته یا بیشتر استفاده کنید. این مطالعه همچنین استفاده از خدمات بهداشت روانی سرپایی و بستری را اندازه گیری کرد. متغیر مرکزی برای تجزیه و تحلیل SPD در سال گذشته بود که با استفاده از مقیاس پریشانی روانی جدی کسلر (K6) تعیین شد. این مقیاس SPD را بر اساس امتیازات، با آستانه تشخیص اختلالات روانپزشکی قابل توجه مشخص می کند.

این مطالعه تغییرات مصرف مواد در طول زمان را در نظر گرفت و سال‌های نظرسنجی را در مدل خود گنجاند. سایر عوامل پیش بینی کننده در تجزیه و تحلیل شامل عوامل جمعیت شناختی مانند جنسیت، درآمد، نژاد، سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و مصرف زیاد الکل بود. در مورد افراد مبتلا به SPD، میزان مصرف حشیش عامل مهمی در تجزیه و تحلیل استفاده از خدمات روانپزشکی بود.

روش‌های آماری شامل آزمون‌های مجذور کای، مدل‌های رگرسیون لجستیک با شرایط تعامل، و روش حاشیه‌های پیش‌بینی‌کننده برای درک تعاملات مدل غیرخطی بود. وزن‌ها برای عدم پاسخگویی و سازگاری با داده‌های اداره سرشماری ایالات متحده در تعیین وزن‌های نمونه تنظیم شدند. P<0.05 برای نشان دادن معنی‌داری در نظر گرفته شد و تمام تجزیه و تحلیل‌ها با استفاده از Stata (نسخه 16) انجام شد.

در تجزیه و تحلیل دقیق افراد با و بدون SPD، مشخص شد که افراد مبتلا به SPD نرخ بالاتری از مصرف حشیش را نشان دادند. به طور خاص، 27.4٪ از افراد مبتلا به SPD درگیر هر گونه مصرف حشیش بودند، در مقایسه با 11.7٪ بدون SPD، و 13.9٪ به طور هفتگی یا بیشتر از شاهدانه استفاده کردند، در مقابل 5.6٪ در میان افراد بدون SPD. شایان ذکر است، بین این گروه‌ها از نظر ویژگی‌های جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی تفاوت معناداری مشاهده شد.

این مطالعه همچنین رابطه بین مصرف حشیش و استفاده از خدمات روانپزشکی برای افراد مبتلا به SPD را بررسی کرد. با کنترل متغیرهای مستقل مختلف، شیوع بیشتری از بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی در بین مصرف کنندگان شاهدانه نسبت به غیر مصرف کنندگان وجود دارد. دسته های کمتر و هفتگی به اضافه هر دو احتمالات را به طور قابل توجهی افزایش می دهند. علاوه بر این، هیچ تفاوت آشکاری در خطر بستری شدن در بیمارستان بین مصرف کنندگان کمتر و مکرر حشیش وجود نداشت.

در مورد مراقبت های روانپزشکی سرپایی، کمتر از مصرف کنندگان هفتگی حشیش و کسانی که حداقل یک عادت هفتگی دارند، هر دو در مقایسه با افراد غیر مصرف کننده، احتمال بیشتری برای دریافت آن داشتند. علاوه بر این، کاربرانی که کمتر از هفتگی ویزیت کلینیک سرپایی دارند، تعداد مراجعات بیشتری به بیمارستان دارند.

یک تجزیه و تحلیل اکتشافی برای درک اینکه آیا ادراک خطر مرتبط با مصرف شاهدانه می‌تواند تفاوت‌های مشاهده‌شده در مصرف را در بین افراد دارای و بدون SPD توضیح دهد انجام شد. این تجزیه و تحلیل، که شامل ادراک خطر مصرف ماهیانه و هفتگی حشیش بود، نشان داد که در حالی که ادراک خطر تا حدی بر رابطه بین SPD و مصرف شاهدانه تأثیر می‌گذارد، تفاوت‌های مشاهده شده در تغییرات میزان مصرف بین این دو را کاملاً در نظر نمی‌گیرد. گروه ها. این یافته نشان می دهد که عوامل دیگری نیز ممکن است بر این روندها تأثیر بگذارند.