خروپف میتواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد

در مطالعه اخیر منتشر شده در The Lancet Regional Health، محققان یک تحلیل تصادفی مندلی (MR) را برای درک تأثیر علت خروپف بر سکته مغزی، سکته مغزی هموراژیک (HS) و سکته مغزی ایسکمیک (IS) در میان بزرگسالان چینی انجام دادند.

مطالعات MR ارتباط بین خروپف و سکته مغزی را در جمعیت اروپایی ارزیابی کرده است. با این حال، این داده ها برای جمعیت های آسیایی کمیاب است، تا حدی به دلیل در دسترس نبودن گونه های ژنتیکی، همانطور که توسط جستجوی گسترده انجام شده توسط محققان در PubMed و Google Scholar نشان داده شده است.

چند مطالعه مشاهده ای رابطه بین خروپف و سکته مغزی را در افراد از اجداد مختلف تخمین زدند، اما یافته های آنها قطعی نبود.

در اینجا، قابل توجه است که خروپف ممکن است از طریق چندین مسیر باعث سکته شود. به عنوان مثال، می تواند باعث آنکسمی شود، که منجر به پاسخ های استرس اکسیداتیو و اختلال اندوتلیال می شود، که ممکن است منجر به تصلب شرایین و در نهایت سکته شود.

به طور مشابه، خروپف ممکن است یک ارتعاش سطح بالا را به شریان کاروتید منتقل کند و باعث ایجاد یک اثر آبشاری بر روی سلول‌های دیواره شریان شود که ممکن است به رگ پاره شده ختم شود.

در مطالعه حاضر، بر اساس پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (SNPs) از تجزیه و تحلیل ارتباط ژنومی (GWAS) خروپف در بین شرکت‌کنندگان CKB و UK Biobank، محققان امتیازهای خطر ژنتیکی (GRS) را ایجاد کردند.

آنها از این داده ها برای استنتاج علی خروپف در سکته مغزی در میان بزرگسالان چینی 30 تا 79 ساله که در ده منطقه مورد مطالعه در سراسر چین زندگی می کنند، استفاده کردند. MR چند متغیره (MVMR) شامل تنظیمات اضافی برای GRS شاخص توده بدنی (BMI) بود و از SNPهای CKB، UKB و Biobank ژاپن استفاده کرد.

شرکت کنندگان در این مطالعه وضعیت خروپف خود را در نظرسنجی پایه گزارش کردند، به طوری که آنهایی که خروپف مکرر یا گاه به گاه را گزارش کردند به عنوان خروپف کننده و دیگران به عنوان غیر خروپف طبقه بندی شدند.

سه پیامد مطالعه سکته، HS و IS بودند. محققان اعتبار تعریف رجیستری و مبتنی بر بیمه را برای موارد سکته مغزی با بررسی سوابق پزشکی و دستیابی به نرخ تأیید تشخیص 91.8 درصد تأیید کردند.

در طول تجزیه و تحلیل آماری، تیم از آمار شبه R2 و F Efron برای تخمین واریانس توضیح داده شده توسط GRS برای خروپف استفاده کرد. به همین ترتیب، آنها از یک روش دو مرحله‌ای برای تعیین نسبت خطر علّی (HR)، با تنظیم برای عوامل متعدد استفاده کردند.

علاوه بر این، تیم از MR با روش وزنی واریانس معکوس (IVW) برای بررسی اثر علی خروپف و سکته با استفاده از سه SNP شناسایی شده در CKB GWAS به عنوان متغیرهای ابزار ژنتیکی (IVs) برای خروپف استفاده کردند. آن‌ها از طریق رگرسیون MR-Egger و آزمون‌های Q Cochrane از نظر پلیوتروپی و ناهمگنی آزمایش کردند. تجزیه و تحلیل حساسیت SNP های مرتبط با چاقی را حذف کرد.

به طور کلی، این مطالعه خروپف را به عنوان یک عامل بالقوه برای افزایش خطر سکته مغزی و انواع فرعی آن در میان بزرگسالان چینی نشان داد که مستقل از تأثیر BMI، یک عامل کاملاً ثابت برای سکته، ثابت ماند.