داروی ضدپیری جدید؛ افزایش 35 درصدی طول عمر موش ها و تأخیر در ابتلا به بیماری ها
- شناسه خبر: 34125
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۰ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۰:۲۰
- نویسنده: میترا راضی
پیری یکی از مسائل چالش‌برانگیز برای انسان‌هاست که تأثیرات منفی آن بر کیفیت زندگی افراد در سال‌های پایانی عمر کاملاً مشهود است. به همین دلیل، محققان در سراسر جهان به‌دنبال یافتن راه‌حل‌هایی برای مبارزه با پیری و افزایش طول عمر سالم هستند. اخیراً، پژوهشگران موفق شده‌اند دارویی ضدپیری را در آزمایشات حیوانی به کار ببرند که توانسته طول عمر موش‌ها را تا 35 درصد افزایش دهد و به‌طور همزمان تأثیرات مثبتی بر سلامت آنها بگذارد.
این دارو ترکیبی از دو داروی شناخته‌شده است که برای درمان برخی بیماری‌ها از جمله سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف اصلی از این تحقیق بررسی تأثیر این ترکیب بر افزایش طول عمر و بهبود سلامت در سال‌های آخر زندگی حیوانات آزمایشگاهی بوده است. یافته‌های این مطالعه می‌تواند راه را برای استفاده از این داروها در آینده برای انسان‌ها هموار کند.
آزمایش داروهای ضدپیری بر روی موش ها؛ نتایج قابل توجه
در این پژوهش، محققان مؤسسه ماکس پلانک در آلمان ترکیبی از دو داروی شناخته‌شده، راپامایسین و ترامتینیب، را برای مبارزه با پیری آزمایش کردند. هر دو این داروها به‌طور مجزا برای درمان سرطان و جلوگیری از رد پیوندهای اعضا استفاده می‌شوند و پیش از این در آزمایش‌های حیوانی نتایج مثبتی در زمینه افزایش طول عمر به همراه داشتند.
راپامایسین به‌طور خاص در آزمایش‌های قبلی نشان داده بود که می‌تواند طول عمر برخی از حیوانات آزمایشگاهی را افزایش دهد. ترامتینیب هم که در گذشته بر روی مگس‌های میوه آزمایش شده بود، نشان‌دهنده اثرات مشابهی بر طول عمر بود. اما محققان در این مطالعه تصمیم گرفتند که اثرات ترکیبی این دو دارو را بر روی موش‌ها بررسی کنند.
در مورد آزمایش‌های انجام‌شده، باید به نکات زیر اشاره کرد:
- روش آزمایش: محققان از شش‌ماهگی، دوزهای مشخصی از راپامایسین، ترامتینیب یا ترکیب هر دو دارو را به موش‌ها دادند.
- نتایج: بر اساس نتایج، راپامایسین به‌تنهایی توانست طول عمر موش‌ها را 17 تا 18 درصد افزایش دهد، در حالی که ترامتینیب 7 تا 16 درصد طول عمر آنها را افزایش داد.
- ترکیب داروها: جالب این که ترکیب این دو دارو باعث شد طول عمر موش‌ها 26 تا 35 درصد افزایش یابد. این افزایش بیشتر در موش‌های ماده (34.9 درصد) و کمتر در موش‌های نر (27.4 درصد) مشاهده شد.
این نتایج نشان می‌دهد که ترکیب این دو دارو می‌تواند اثرات ضدپیری بیشتری نسبت به استفاده از هر یک از آنها به‌طور جداگانه داشته باشد.
تأثیرات این داروها بر سلامت موش ها؛ کاهش التهاب و تأخیر در ابتلا به سرطان
یکی از نکات مهم در این پژوهش این است که افزوده شدن سال‌های عمر به موش‌ها به‌طور مستقیم با بیماری‌های مزمن یا ناتوانی‌های معمول پیری همراه نبود. در حقیقت، این ترکیب دارویی علاوه بر افزایش طول عمر، به کاهش مشکلات سلامتی و بیماری‌های مرتبط با سن نیز کمک کرده است.
برخی از اثرات مثبت این داروها بر سلامت موش‌ها عبارتند از:
- کاهش التهاب: این ترکیب دارویی موجب کاهش التهاب مزمن در برخی اعضای بدن موش‌ها از جمله مغز، کلیه، طحال و ماهیچه‌ها شد. این التهاب‌ها معمولاً در اثر افزایش سن ایجاد می‌شوند و از عواملی هستند که به بروز بیماری‌ها در دوران پیری کمک می‌کنند.
- تأخیر در رشد تومورها: استفاده از این ترکیب به تأخیر افتادن رشد تومورهای کبد و طحال موش‌ها کمک کرد. این موضوع نشان‌دهنده اثرات ضدسرطانی این داروها نیز می‌باشد.
- بهبود عملکرد قلبی: موش‌های تحت درمان، در مقایسه با گروه کنترل، در سنین بالاتر فعالیت بیشتری داشتند و کاهش عملکرد قلبی آنها نسبت به سایر موش‌ها کندتر بود.
این نتایج نشان می‌دهد که داروهای ضدپیری می‌توانند نه‌تنها طول عمر را افزایش دهند بلکه به حفظ سلامت عمومی و جلوگیری از بیماری‌های ناشی از پیری نیز کمک کنند.
آیا این داروها می توانند برای انسان ها مفید باشند؟
با اینکه این پژوهش‌ها نتایج امیدوارکننده‌ای در مورد اثرات ترکیب داروها بر افزایش طول عمر و حفظ سلامت نشان داده‌اند، محققان به‌طور واضح تأکید کرده‌اند که نباید انتظار داشت انسان‌ها بتوانند به‌طور مشابه از این داروها برای افزایش طول عمر استفاده کنند. به گفته‌ی لیندا پارتریج، یکی از محققان ارشد این مطالعه، اگرچه امیدوار هستند که این داروها بتوانند به افراد کمک کنند که در سال‌های پایانی عمر خود سالم‌تر زندگی کنند، اما نمی‌توانند همانند موش‌ها طول عمر انسان‌ها را به میزان مشابهی افزایش دهند.
همچنین نکات مهمی در این زمینه وجود دارد که باید به آن توجه کرد:
- عدم مشاهده عوارض جانبی جدید: محققان گزارش کرده‌اند که هیچ عارضه جانبی جدیدی از ترکیب این دو دارو مشاهده نشده است، به جز عوارض شناخته‌شده‌ای که قبلاً برای هر کدام از داروها به‌تنهایی مشخص شده بود.
- تأثیر ژنتیکی ترکیب داروها: یکی از جالب‌ترین نکات این تحقیق این است که اثرات مثبت این داروها فقط زمانی مشاهده شد که هر دو دارو به‌طور ترکیبی استفاده شدند و دوز بالاتر هیچ تأثیر خاصی نداشت.
نتیجه گیری: نویدبخش امید برای سال های پایانی عمر
این مطالعه به‌طور کلی نشان‌دهنده پتانسیل‌های مثبت داروهای ضدپیری برای افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی در سال‌های آخر عمر است. اگرچه هنوز راه زیادی برای کاربرد این داروها در انسان‌ها باقی مانده است، اما پژوهش‌های مشابه می‌توانند به ایجاد درمان‌هایی برای افزایش سلامت و کیفیت زندگی در دوران پیری کمک کنند.
در آینده، ممکن است شاهد تحقیقات بیشتری باشیم که این داروها را در انسان‌ها آزمایش کرده و به نتایج دقیق‌تری در خصوص کاربرد آنها در مبارزه با پیری دست یابیم.
