شگفتی علم باروری: تولد کودک از رویانی که ۳ دهه فریز شده بود

در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های چشمگیری در حوزه فناوری‌های باروری صورت گرفته است. یکی از شگفت‌انگیزترین این پیشرفت‌ها، تولد نوزادانی از رویان‌هایی است که سال‌ها در شرایط انجماد نگهداری شده‌اند. اکنون یک نوزاد پسر از رویانی متولد شده است که بیش از سه دهه در وضعیت فریز شده باقی مانده بود. این رخداد نه‌تنها از نظر علمی، بلکه از نظر اخلاقی و اجتماعی نیز مورد توجه قرار گرفته است.

ثبت یک رکورد جهانی؛ تولد نوزاد از رویان منجمد شده در سال ۱۹۹۴

تولد این نوزاد توجه رسانه‌ها و محققان را به خود جلب کرده است، زیرا نشان می‌دهد که پیشرفت‌های پزشکی تا چه اندازه می‌توانند مرزهای زمانی را در باروری جابه‌جا کنند.

در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۵، نوزادی به نام «تدیوس دانیل پیرس» در ایالت اوهایو آمریکا متولد شد. نکته خارق‌العاده این تولد آن است که این کودک از رویانی متولد شده که بیش از ۳۰ سال پیش، در سال ۱۹۹۴، منجمد و در آزمایشگاه نگهداری شده بود. با این رویداد، تدیوس به عنوان “قدیمی‌ترین رویان منجر به تولد زنده” شناخته می‌شود و رکورد جدیدی را در تاریخ باروری انسان ثبت کرد.

روایت یک خانواده از تجربه فرزندخواندگی رویان

داستان این خانواده به خوبی نشان می‌دهد که علم چگونه می‌تواند رویاهای افراد را به واقعیت تبدیل کند، حتی اگر این رویاها سه دهه در خواب انجماد باقی مانده باشند.

مادر این نوزاد، «لینزی پیرس»، در گفت‌وگو با نشریه MIT می‌گوید: «زایمان سختی بود، اما اکنون هر دو در وضعیت خوبی قرار داریم. باورمان نمی‌شود که توانسته‌ایم چنین هدیه‌ای را به دست بیاوریم.» لینزی و همسرش، «تیم پیرس»، این رویان را از زنی دریافت کرده‌اند که آن را در دهه ۹۰ میلادی ایجاد کرده بود. آن‌ها با رضایت کامل، این رویان را از طریق فرآیندی به نام «فرزندخواندگی رویان» پذیرفتند؛ روشی که به آن‌ها این امکان را داد تا پدر و مادر نوزادی شوند که از نظر ژنتیکی به آن‌ها تعلق ندارد.

آغاز ماجرا؛ بازگشت به دهه ۹۰ و تولد نخستین فرزند

تاریخچه این رویداد به زمانی بازمی‌گردد که تکنولوژی IVF هنوز در مراحل ابتدایی خود بود، اما با امید و اراده والدین، به نتایجی موفق منجر شد.

در سال ۱۹۹۴، زنی به نام «لیندا آرچرد» پس از سال‌ها تلاش برای بارداری، تصمیم گرفت به همراه همسرش از روش لقاح خارج رحمی (IVF) استفاده کند. نتیجه این اقدام تولید چهار رویان سالم بود. یکی از این رویان‌ها به رحم لیندا منتقل شد و منجر به تولد دختری سالم شد. سه رویان دیگر نیز با روش انجماد (کرایوپریزرویشن) نگهداری شدند تا شاید در آینده مورد استفاده قرار گیرند.

اکنون، آن دختر که حاصل اولین انتقال رویان بود، به یک زن ۳۰ ساله تبدیل شده و خود مادر یک دختر ده ساله است. اما سه رویان باقی‌مانده، همچنان به شکل منجمد در شرایط کنترل‌شده نگهداری می‌شدند.

تصمیمی سرنوشت‌ ساز؛ چرا لیندا آرچرد رویان‌ ها را اهدا کرد؟

با گذشت زمان، شرایط زندگی افراد تغییر می‌کند و گاهی مسیر زندگی، تصمیماتی بسیار متفاوت از گذشته را پیش روی آن‌ها قرار می‌دهد.

پس از طلاق لیندا از همسرش، حضانت رویان‌ها به او سپرده شد. با ورود به دوران یائسگی و از دست دادن توانایی بارداری، او تصمیم گرفت آینده این رویان‌ها را به شکلی انسانی و هدفمند رقم بزند. او نمی‌خواست رویان‌ها را نابود کند یا برای اهداف تحقیقاتی واگذار نماید. همچنین تمایلی به اهدای ناشناس آن‌ها نداشت. به همین دلیل، به سراغ روشی به نام «فرزندخواندگی رویان» رفت تا بتواند پدر و مادر آینده این رویان‌ها را بشناسد و از سرنوشت آن‌ها آگاه باشد.

فرزندخواندگی رویان؛ نگاهی به جنبه اخلاقی و انسانی این روش

در سال‌های اخیر، فرزندخواندگی رویان به‌عنوان گزینه‌ای اخلاق‌محور در اهدای رویان شناخته شده است. این روش نه‌تنها به زوج‌هایی که امکان بارداری ندارند امید می‌دهد، بلکه به اهداکنندگان نیز آرامش ذهنی می‌بخشد.

فرزندخواندگی رویان یک فرآیند رسمی و قانونی است که در آن اهداکننده و دریافت‌کننده، هر دو در انتخاب طرف مقابل نقش دارند. برخلاف اهدای ناشناس، این روش شفاف و تعاملی است و توسط سازمان‌هایی – اغلب با رویکرد مذهبی یا اخلاقی – مدیریت می‌شود. این سازمان‌ها معتقدند که رویان، نه به عنوان یک سلول ساده، بلکه به عنوان یک موجود انسانی بالقوه باید مورد احترام قرار گیرد.

نمونه‌ های مشابه در جهان؛ تولد نوزاد از رویان‌ های قدیمی

در سال‌های اخیر چندین مورد مشابه نیز در دنیا ثبت شده است که نشان می‌دهد انجماد طولانی‌مدت رویان لزوماً مانعی برای تولد سالم نیست.

از جمله موارد قابل توجه می‌توان به تولد «مولی گیبسون» در سال ۲۰۲۰ اشاره کرد که از رویانی فریز شده به مدت ۲۷ سال متولد شد. همچنین خانواده‌ای در ایالت تنسی، صاحب دوقلوهایی شدند که از رویان‌هایی مربوط به سه دهه قبل بودند. این موارد نشان می‌دهد که فناوری کرایوپریزرویشن، اگر به‌درستی انجام شود، می‌تواند حتی پس از گذشت چندین دهه نیز موثر باقی بماند.

نکات علمی در مورد انجماد و ماندگاری رویان

پژوهش‌های علمی تأیید کرده‌اند که مدت زمان انجماد، تأثیر قابل توجهی بر کیفیت رویان و احتمال موفقیت بارداری ندارد. مهم‌ترین عامل، کیفیت اولیه رویان و سن تخمک در زمان تشکیل آن است.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که رویان‌ها، در صورتی که در دمای مناسب و در شرایط کنترل‌شده نگهداری شوند، می‌توانند برای سال‌های طولانی سالم باقی بمانند. تکنولوژی کرایوپریزرویشن در دهه‌های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و امروزه به‌طور گسترده در کلینیک‌های باروری سراسر جهان استفاده می‌شود.

نتیجه‌ گیری

تولد تدیوس دانیل پیرس، از رویانی که بیش از ۳۰ سال منجمد شده بود، گواهی است بر قدرت علم در تغییر سرنوشت انسان‌ها. این اتفاق نه‌تنها رکورد جدیدی را در زمینه فناوری‌های باروری ثبت کرد، بلکه مفاهیم عمیقی درباره اخلاق، انسانیت و آینده خانواده‌ها را مطرح نمود.
تجربه لیندا آرچرد و خانواده پیرس، نقطه‌ عطفی در پذیرش اجتماعی و علمی فرزندخواندگی رویان است و نشان می‌دهد که مرزهای امید در پزشکی، هر روز در حال گسترش است.