الگو خواب نامنظم با اختلالات شناختی در افراد مسن مرتبط است

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله JAMA Network Open، محققان ارتباط بین الگوهای خواب و تغییرات شناختی مرتبط با سن را در میان سالمندان ارزیابی کردند.

به گزارش دکتر نیوز، اختلالات شناختی، مقدم بر زوال شناختی است. موثرترین استراتژی درمانی ممکن است هدف قرار دادن مکانیسم های بیماری زا در مراحل اولیه پیشرفت بیماری باشد. شناسایی عواملی که مقدم بر زوال شناختی و عملکردی هستند می تواند دهه ها قبل از ایجاد زوال عقل به درمان و پیشگیری منجر شود.

اختلال خواب با زوال عقل همراه است. با این حال، ناشناخته است که چگونه تغییرات طولی در خواب بر وقوع اختلالات شناختی تأثیر می گذارد. خواب کوتاه مدت و کیفیت پایین خواب با بار پاتولوژیک بالاتر بیماری آلزایمر مرتبط است. معیارهای ساده خواب، مطالعاتی را که رابطه بین اختلال خواب مزمن و تشخیص زوال عقل را نشان می دهد، محدود می کند.

در مطالعه حاضر، محققان بررسی کردند که آیا الگوهای طولی مدت خواب مستند با اختلال شناختی در میان سالمندان مرتبط است یا خیر.

این تیم به صورت طولی داده های مطالعه طولی سیاتل (SLS) را تجزیه و تحلیل کرد. این مطالعه عملکرد شناختی (بین سال‌های 1997 و 2020) و مدت‌زمان خواب مستند (بین سال‌های 1993 و 2012) را در میان سالمندان ارزیابی کرد. این تیم از سال 1956 تا 2020 شرکت کنندگان SLS را از سازمان حفظ سلامت (HMO) واشنگتن و گروه تعاونی بهداشتی (GHC) Puget Sound ثبت نام کرد. محققان تنها افرادی را که اطلاعات جمعیت شناختی کامل ارائه کرده بودند و کسانی که باتری عصبی و روانشناختی دریافت کرده بودند را شامل شدند. پرسشنامه رفتار سلامت (HBQ) را پر کرد.

داده های جمعیت شناختی خود گزارش شده شامل جنسیت (مرد یا زن)، قومیت، نژاد، وضعیت ناقل آلل آپولیپوپروتئین E ε4 (APOE*E4)، و میزان تحصیلات بود. شرکت کنندگان HBQ را هر سه تا پنج سال، پنج بار از سال 1993 تا 2012 پر کردند، و هر پنج تا هفت سال یک بار از سال 1997 تا 2019 تحت ارزیابی های عصب روانشناختی قرار گرفتند. نتیجه مطالعه، نقص شناختی بود، همانطور که عملکردهای زیر آستانه در مورد دمانس ماتیس توصیف شد. مقیاس رتبه بندی (DRS، نمرات زیر 129) و آزمون وضعیت ذهنی کوچک (MMSE، نمرات زیر 26). علاوه بر این، باتری عصبی روان‌شناختی SLS شامل مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک-مقیاس افسردگی (CES-D) بود.

مدت خواب خود به عنوان میانگین خواب شبانه در هفته قبل گزارش شد و به صورت طولی در چندین نقطه زمانی ارزیابی شد. محققان فنوتیپ های خواب [خواب کوتاه (کمتر از هفت ساعت)، خواب متوسط (هفت ساعت)، خواب طولانی (بیش از هفت ساعت)]، میانگین مدت خواب، تغییرات طول مدت خواب و تغییرپذیری خواب را ارزیابی کردند. آنها مدل‌سازی رگرسیون خطر متناسب با نوع کاکس را برای تعیین نسبت‌های خطر (HRs) و تجزیه و تحلیل داده‌ها بین سپتامبر ۲۰۲۰ و می ۲۰۲۳ انجام دادند.

به طور کلی، یافته های مطالعه نشان داد که مدت زمان کوتاه خواب و تنوع قابل توجه خواب با عملکرد شناختی ضعیف مرتبط است. اختلال خواب مزمن ممکن است خطر بیماری های قلبی عروقی، سندرم متابولیک، سکته مغزی، افسردگی و دیابت را افزایش دهد که خطر پوسیدگی شناختی را افزایش می دهد. محرومیت از خواب با افزایش بار پلاک آمیلوئید و همچنین بزرگ شدن سریع بطن همراه است و تخریب عصبی مرتبط با بیماری آلزایمر را تشدید می کند. فعالیت گلیمفاتیک نوع فعال خواب به پاکسازی آمیلوئید، α-سینوکلئین و تاو کمک می کند، در حالی که محرومیت حاد از خواب آن را کاهش می دهد.