چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به کرونا طولانی مدت هستند ؟

در یک مطالعه اخیر که در preprint* medRxiv بارگذاری شده است، محققان در ایالات متحده از یک گروه ترکیبی شامل 124,313 سیستم نظارت بر عوامل خطر رفتاری 2022 (BRFSS) و 10,131 شرکت‌کننده در نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت (NHIS) استفاده کردند تا فاکتورهای جمعیت شناختی را که طولانی مدت تغییر می‌کنند، آشکار کنند.

خطر کووید به صورت توصیفی و با استفاده از رگرسیون لجستیک چند متغیره. نتایج نشان داد که 21.5 درصد از گروه BRFSS و 17.1 درصد از گروه NHIS از این بیماری رنج می برند. بالاترین خطر در افرادی بود که عفونت شدید COVID-19 را تجربه کردند، با سن (میانسالی)، جنسیت (مونث)، قومیت (اسپانیایی)، سطح تحصیلات (پیش از دانشگاه) و منطقه سکونت که به طور قابل توجهی خطر مرتبط با COVID-19 را افزایش می دهد.

آیا برخی افراد نسبت به سایرین در برابر کووید طولانی مدت آسیب پذیرتر هستند؟

«کووید طولانی»، که «کووید طولانی مدت»، «پس از کووید» و «عواقب پس از حاد کووید-19» (PASC)» نیز نامیده می‌شود، یک اصطلاح کلی برای گروهی از علائم سلامتی است که برای ماه‌ها یا ماه‌ها ادامه دارند. حتی سالها پس از بهبودی اولیه عفونت. علائمی از جمله ضعف پس از تمرین، خستگی، درد عضلانی و قفسه سینه و اختلال عملکرد شناختی آن را مشخص می کند.

در حالی که هنوز تعریف جهانی برای این بیماری وجود ندارد، سازمان بهداشت جهانی (WHO) این بیماری را به عنوان علائم قبلی یا جدید که حداقل تا سه ماه پس از ترخیص از بیمارستان مرتبط با کووید-19 ادامه می‌یابد، تعریف کرده است. به طور نگران کننده ای، تخمین زده می شود که بین 5 تا 60 درصد از تقریباً 700 میلیون بازمانده بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) از این بیماری رنج می برند.

در حالی که گزارش‌های مربوط به شیوع بیماری بسیار زیاد است، تحقیقات در مورد متغیرهای پزشکی و جمعیت‌شناختی مؤثر بر خطر طولانی مدت کووید وجود ندارد.

در مطالعه حاضر، محققان از یک گروه ترکیبی مشتق شده از سیستم نظارت بر عوامل خطر رفتاری 2022 (BRFSS) و بررسی مصاحبه ملی سلامت (NHIS)، دو پایگاه داده پزشکی نماینده ملی ایالات متحده (ایالات متحده) استفاده کردند. معیارهای ورود به مطالعه شامل سن (بالای 18 سال) و عفونت های COVID-19 تایید شده بالینی بود.

از آنجایی که تاکنون هیچ آزمایش تشخیصی پذیرفته‌شده بالینی برای کووید-۱۹ وجود نداشته است، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا شیوع علائم پزشکی را که پس از بهبودی عفونت کووید-۱۹ تداوم یافته یا ایجاد شده است، خود گزارش دهند. جمع آوری داده ها شامل سوابق شدت عفونت COVID-19 پزشکی (به استثنای گروه NHIS) و متغیرهای جمعیت شناختی بود.

تجزیه و تحلیل‌های آماری شامل برآوردهای درون گروهی و بین گروهی از شیوع طولانی کووید و ارتباط خطر بود که به ترتیب توسط مدل‌های رگرسیون لجستیک کای دو و چند متغیره آشکار شد. عوامل خطر با استفاده از نسبت شانس محاسبه شده (ORs) شناسایی و به صورت سلسله مراتبی طبقه بندی شدند.