تاثیر استرس شغلی بر افزایش خطر فیبریلاسیون دهلیزی

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استرس شغلی می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد. بر اساس این مطالعه، کارمندانی که سطح استرس بالایی را تجربه می‌کنند، با ۹۷ درصد احتمال بیشتری در معرض فیبریلاسیون دهلیزی قرار دارند. این وضعیت می‌تواند خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی را نیز به همراه داشته باشد.

جاویر ترودل، نویسنده اصلی این پژوهش از دانشگاه لاوال کانادا، اظهار داشت: «نتایج ما حاکی از آن است که عوامل استرس‌زا مرتبط با محیط کار می‌توانند نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی داشته باشند.»

در این تحقیق، داده‌های بیش از ۵۹۰۰ کارمند کانادایی که طی یک پروژه بلندمدت از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۸ جمع‌آوری شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. از شرکت‌کنندگان درباره سطح استرس شغلی آن‌ها سوال شد و سوابق پزشکی آن‌ها بررسی شد که نشان داد ۱۸۶ نفر از آن‌ها به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا شده‌اند.

• حدود ۱۹ درصد از افرادی که به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا شده‌اند، اظهار داشتند که تحت استرس شغلی زیادی هستند.
• ۲۵ درصد دیگر از این افراد گزارش دادند که دستمزد مناسبی دریافت نمی‌کنند.
• حدود ۱۰ درصد از مبتلایان، علاوه بر استرس شغلی، احساس ضعف و ناتوانی نیز داشتند.

فیبریلاسیون دهلیزی حالتی است که در آن اتاق‌های فوقانی قلب به صورت نامنظم تپش می‌کنند، که این می‌تواند منجر به تجمع خون و ایجاد خطر سکته مغزی شود. این عارضه خطر مرگ ناشی از مشکلات قلبی را دو برابر کرده و به طور مستقیم با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است.

ترودل تأکید می‌کند: «در تحقیقات آینده باید به اثربخشی مداخلات در محیط کار پرداخته شود تا بتوان استرس‌های روانی را که ممکن است خطر فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهند، کاهش داد.»

او همچنین به تغییرات بالقوه در محیط کار اشاره کرد که می‌تواند به سلامت قلب کمک کند. این تغییرات شامل کاهش سرعت پروژه‌های بزرگ، انعطاف‌پذیری در ساعات کاری، و برگزاری جلسات منظم بین مدیران و کارمندان برای بررسی چالش‌های روزانه می‌شود.

این اقدامات نه تنها می‌تواند به بهبود سلامت قلبی کارمندان کمک کند بلکه منجر به افزایش بهره‌وری و رضایت شغلی نیز خواهد شد.