شواهد جدید از احتمال شناسایی خطر سرطان قبل از تولد
- شناسه خبر: 33289
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۳۲
- نویسنده: میترا راضی

مطالعهای جدید نشان میدهد که خطر ابتلا به سرطان ممکن است از دوران جنینی و حتی قبل از تولد قابل پیشبینی باشد. این پژوهش که بر روی موشها انجام شده، دو حالت ژنتیکی مختلف را شناسایی کرده است که میتوانند با خطر ابتلا به سرطان در طول زندگی فرد ارتباط داشته باشند. این یافتهها امکان شناسایی زودهنگام خطرات سرطان و درک بهتر از عوامل مؤثر بر بروز آن را فراهم میآورند.
شناسایی دو حالت ژنتیکی مرتبط با خطر سرطان در دوران جنینی
مطالعات جدید انجامشده بر روی موشها نشان میدهند که دو حالت ژنتیکی خاص در دوران جنینی میتوانند خطر ابتلا به سرطان در طول زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند. یکی از این حالات ژنتیکی با افزایش احتمال ابتلا به سرطان در آینده مرتبط است و دیگری احتمال ابتلا به سرطان را کاهش میدهد. این یافتهها نشان میدهند که عوامل ژنتیکی و اپیژنتیکی میتوانند نقش مهمی در تعیین خطر ابتلا به سرطان داشته باشند، حتی قبل از تولد.
پژوهشگران تأکید میکنند که درک این دو الگوی ژنتیکی میتواند به گشایش دروازهای جدید برای تحقیقات در زمینه سرطان منجر شود. “اندرو پوسپیسیلیک”، محقق ارشد این مطالعه، بر این باور است که این کشف میتواند مسیرهای جدیدی را برای تحقیقات و درمان سرطان باز کند.
ارتباط ژنتیک و نوع سرطان: تومورهای جامد و مایع
بر اساس یافتههای این مطالعه، نوع سرطان که فرد ممکن است به آن مبتلا شود، به الگوی ژنتیکی او بستگی دارد. به طور خاص، در افرادی که دارای حالت پرخطر هستند، احتمال ابتلا به سرطانهای تومور جامد مانند سرطان ریه یا پروستات بیشتر است. در مقابل، کسانی که دارای الگوی کمخطر هستند، بیشتر در معرض ابتلا به تومورهای مایع مانند لوسمی یا لنفوم قرار دارند.
این تفاوتها نشاندهنده پیچیدگیهای ارتباط ژنتیک و نوع سرطان است که میتواند به شناسایی زودهنگام و پیشبینی نوع سرطان کمک کند.
رشد سرطان با افزایش سن و نقش ژنتیک در آن
محققان به این نکته اشاره میکنند که خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن به دلیل تجمع آسیبهای DNA و عوامل محیطی دیگر بیشتر میشود. با این حال، همه سلولهای غیرطبیعی به سرطان تبدیل نمیشوند، و در این راستا، ژنتیک نقش مهمی ایفا میکند. این موضوع پزشکان را وادار میکند تا علاوه بر عوامل محیطی و رفتاری، ژنتیک و عوامل اپیژنتیک را نیز در بررسیهای خود در نظر بگیرند.
در این تحقیق، ژن TRIM۲۸ بهعنوان یکی از عوامل کلیدی در تنظیم ژنهای مرتبط با سرطان شناسایی شد. محققان دریافتند که موشهایی که دارای سطوح کاهش یافته از این ژن هستند، به دو الگوی ژنتیکی مختلف مرتبط با خطر سرطان دچار میشوند. این الگوها در دوران جنینی شکل میگیرند و در نهایت تأثیر زیادی بر خطر ابتلا به سرطان در طول زندگی دارند.
نتایج این مطالعه و گام های بعدی
یافتههای این تحقیق نوید یک دیدگاه جدید برای درک ریشههای سرطان و همچنین ارائه روشهای جدید برای تشخیص و درمان این بیماری را میدهند. محققان قصد دارند در مطالعات آینده، اثرات این دو حالت ژنتیکی را در انواع مختلف سرطانها بررسی کنند. این تحقیقات میتوانند در آینده به تشخیص زودهنگام و درمان مؤثرتر سرطانها کمک کنند و همچنین به پزشکان ابزارهای دقیقتری برای پیشبینی و مدیریت خطر ابتلا به سرطان ارائه دهند.