پژوهش جدید: خشونت میتواند تاثیرات ژنتیکی بر نسل های بعدی بگذارد
- شناسه خبر: 33543
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۰۷:۴۳
- نویسنده: میترا راضی
محققان جدیدترین یافته‌های خود را در زمینه تاثیر خشونت بر ژنوم انسان منتشر کرده‌اند. این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که افراد در معرض خشونت، استرس یا تروما، ممکن است تغییرات ژنتیکی در بدن خود ایجاد کنند که این تغییرات میتواند تا نسل‌های بعدی نیز منتقل شود.
مطالعات اخیر نشان داده‌اند که عوامل محیطی استرس‌زا، به ویژه خشونت، می‌توانند تغییرات ژنتیکی در بدن انسان ایجاد کنند. این تغییرات ممکن است فراتر از نسل حاضر رفته و بر نسل‌های آینده نیز تاثیر بگذارند. یکی از جدیدترین تحقیقات در این زمینه، بر اثرات خشونت در طول جنگ‌ها و بحران‌ها، بر نسل‌های بعدی متمرکز بوده است. در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم که چگونه خشونت میتواند بر ژنوم انسان تاثیر گذاشته و آن را به نسل‌های آینده منتقل کند.
خشونت چگونه میتواند چندین نسل را تحت تاثیر قرار دهد؟
خشونت‌های شدید در جوامع میتواند اثرات عمیق و بلندمدتی بر افرادی که در معرض آن قرار دارند، بگذارد. پژوهشگران به تازگی متوجه شدند که خشونت‌هایی که در گذشته رخ داده، می‌توانند بر ژنوم افراد و حتی نوادگان آنها تاثیرگذار باشند. یکی از مهم‌ترین نمونه‌ها، بحران حماه در سوریه در سال ۱۹۸۲ بود، که طی آن تعداد زیادی از مردم کشته شدند. پژوهشگران با بررسی نوادگان افرادی که در آن زمان باردار بودند، به تغییرات ژنتیکی در نسل‌های بعدی پی بردند.
این تحقیق نشان می‌دهد که حتی افرادی که خود هیچ‌گاه به طور مستقیم در معرض این خشونت‌ها قرار نداشته‌اند، تغییرات ژنتیکی در بدن آنها ایجاد شده است. این تغییرات نشان‌دهنده تاثیرات محیطی و استرس‌زا بر ژنوم انسان است که پیش‌تر در برخی از گونه‌های دیگر مشاهده شده بود، اما برای نخستین بار در انسان ثبت شده است.
در حالی که ماده ژنتیکی انسان در طول زندگی به طور طبیعی تغییرات زیادی نمی‌کند، اما تحت تاثیر فرآیندهایی به نام “اپی‌ژنتیک” میتواند دستکاری‌هایی را تجربه کند. این تغییرات معمولاً در واکنش به عوامل محیطی مانند استرس، خشونت و تروما ایجاد می‌شوند و می‌توانند در نهایت بر رفتارهای خاص فرد تاثیر بگذارند. مواد شیمیایی خاصی به DNA انسان اضافه می‌شود که میتواند باعث فعال‌سازی یا غیرفعال شدن ژن‌های خاص شود. هرچند تاثیرات دقیق این تغییرات هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما تصور می‌شود که این تغییرات یک نوع تطبیق با شرایط محیطی باشند.
مطالعه بر روی خانواده های سوری و نتایج آن
پژوهشگران دانشگاه‌های مختلف آمریکا و بیمارستانی در اردن، با همکاری یکدیگر به بررسی تغییرات ژنتیکی در خانواده‌های سوری پرداخته‌اند. این مطالعه روی خانواده‌های مختلف از جمله کسانی که در سرکوب خونین حماه در سال ۱۹۸۲ حضور داشتند، خانواده‌های سوری که در سال‌های اخیر درگیر ناآرامی‌ها بوده‌اند و مهاجرین سوری در اردن انجام شده است. این تحقیق در سه سطح مختلف انجام شد: مادربزرگ، مادر و فرزند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که نوادگان ساکنان حماه در سال ۱۹۸۲ که در آن زمان در معرض خشونت‌های شدید قرار داشتند، دچار تغییرات ژنتیکی در ۱۴ ناحیه از ژنوم خود شدند. این تغییرات در مقایسه با افرادی که مستقیماً تحت تاثیر خشونت آن سال‌ها قرار داشتند، که در ۲۱ ناحیه از ژنوم خود تغییرات نشان داده‌اند، کمتر بود. این پژوهش‌ها به وضوح نشان می‌دهند که استرس و تروما می‌توانند تاثیرات خود را فراتر از نسل کنونی گذاشته و بر نسل‌های آینده اثر بگذارند.
تسریع پیری و ارتباط با بیماری های مرتبط با سن
یکی دیگر از نتایج جالب این تحقیق، مشاهده شواهدی از تسریع فرآیند پیری در نوزادانی بود که در دوران خشونت‌های حماه در رحم مادران خود بودند. این یافته‌ها می‌توانند به‌طور بالقوه به تاثیرات اپی‌ژنتیک مرتبط با بیماری‌های ناشی از افزایش سن، مانند دیابت، ارتباط داشته باشند. پژوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که تغییرات اپی‌ژنتیک میتواند خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را افزایش دهد. این اطلاعات می‌توانند برای درک بهتر چگونگی انتقال بیماری‌ها و اختلالات به نسل‌های بعدی مورد استفاده قرار گیرند.
نتیجه گیری
تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که خشونت و استرس‌های شدید محیطی می‌توانند تغییرات قابل توجهی در ژنوم انسان ایجاد کنند و این تغییرات حتی به نسل‌های بعدی منتقل شوند. این یافته‌ها نشان‌دهنده قدرت تاثیر عوامل محیطی بر ژنتیک انسان است و میتواند راه‌گشای پژوهش‌های بیشتر در زمینه اپی‌ژنتیک و انتقال استرس‌های محیطی باشد. با توجه به نتایج این پژوهش، اهمیت توجه به اثرات بلندمدت بحران‌ها و خشونت‌ها بر جوامع انسانی به‌ویژه بر سلامت نسل‌های آینده، بیش از پیش روشن می‌شود.
