بازگشت توانایی تکلم به بیمار مبتلا به ALS با استفاده از تراشه نورالینک و هوش مصنوعی گراک

تحقیقاتی که در حوزه فناوری‌های مغزی انجام می‌شود، در حال حاضر به سرعت پیشرفت کرده و موفقیت‌های چشمگیری را رقم زده است. یکی از بزرگترین دستاوردهای اخیر در این زمینه، بازگرداندن توانایی تکلم به فردی است که به بیماری ALS مبتلا بوده و به علت این بیماری قدرت صحبت کردن خود را از دست داده بود. این اتفاق با استفاده از تراشه نورالینک و هوش مصنوعی گراک محقق شد.

تراشه نورالینک و بازگرداندن توانایی تکلم به بیمار ALS

در سال‌های اخیر، تراشه‌های نورالینک، که توسط شرکت ایلان ماسک توسعه یافته است، توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. این تراشه‌ها قادر به برقراری ارتباط مستقیم میان مغز انسان و کامپیوتر هستند و به طور خاص می‌توانند به افرادی که دچار بیماری‌هایی چون ALS هستند، کمک کنند. جدیدترین دستاورد در این زمینه، بازگرداندن توانایی تکلم به فردی است که قدرت صحبت کردن خود را به دلیل ابتلا به بیماری ALS از دست داده بود.

بردفورد اسمیت، سومین دریافت‌کننده تراشه نورالینک، توانست دوباره با صدای خودش صحبت کند.

بردفورد اسمیت، مردی از آریزونا که به بیماری ALS مبتلا است، سومین فردی است که این تراشه را در مغز خود کاشته و موفق به بازیابی قدرت تکلم خود شده است. بیماری ALS یا آمیوتروفیک لاترال اسکلروزیس یک بیماری عصبی پیشرونده است که به تدریج بر عضلات بدن تأثیر می‌گذارد و در نهایت توانایی حرکتی فرد را از بین می‌برد. این بیماری باعث می‌شود که فرد نتواند هیچ عضله‌ای را حرکت دهد جز چشم‌ها و گوشه‌های دهانش. بردفورد اسمیت به دلیل این بیماری قدرت تکلم خود را از دست داده بود، اما اکنون با کمک تراشه نورالینک و هوش مصنوعی گراک، دوباره قادر به صحبت کردن است.

نحوه عملکرد تراشه نورالینک و هوش مصنوعی گراک

این تراشه که تقریباً به اندازه دو سکه پنج سنتی آمریکایی است، در مغز بیمار کاشته می‌شود و می‌تواند سیگنال‌های مغزی را به کامپیوتر منتقل کند. هوش مصنوعی گراک که یک مدل پیشرفته است، برای این بیمار یک کلون صوتی دقیق از صدای او ایجاد کرده تا او بتواند دوباره صحبت کند. این کلون صوتی بر اساس صدای فرد قبل از آنکه توانایی تکلم خود را از دست بدهد، آموزش داده شده است. به این ترتیب، اسمیت می‌تواند با استفاده از تراشه نورالینک، با کامپیوتر خود ارتباط برقرار کرده و متن‌ها را بخواند.

در این روند، هوش مصنوعی گراک سیگنال‌های مغزی را تجزیه و تحلیل کرده و سپس آنها را به دستورات قابل فهم برای کامپیوتر تبدیل می‌کند. این روند به اسمیت این امکان را می‌دهد که با کنترل اشاره‌گر لپ‌تاپ خود و با کمک تله‌پاتی به تایپ بپردازد. او حتی در یکی از ویدیوهایی که منتشر کرده، اظهار می‌کند که «می‌توانم کامپیوتر را با تله‌پاتی کنترل کنم و زندگی اکنون بهتر است.»

فرآیند کاشت تراشه نورالینک در مغز بیمار

برای نصب تراشه نورالینک در مغز بیمار، جراح ابتدا بخش کوچکی از جمجمه را برمی‌دارد و سپس الکترودهای نخی‌شکل را به نواحی خاصی از مغز متصل می‌کند. در نهایت، جای برش با بخیه بسته می‌شود و تنها رد زخم باقی می‌ماند. تراشه از طریق بلوتوث به کامپیوتر متصل می‌شود و تمامی پردازش‌ها توسط کامپیوتر انجام می‌گیرد. این تراشه قادر است هر ۱۵ میلی‌ثانیه سیگنال‌های الکتریکی آزاد شده توسط سلول‌های عصبی مغز را ثبت کرده و پردازش‌های پیچیده‌ای را انجام دهد.

آینده تراشه‌ های نورالینک در درمان بیماری‌ های عصبی

تراشه‌های نورالینک که به‌طور خاص برای ارتباط مغز و کامپیوتر طراحی شده‌اند، در حال حاضر در مرحله تحقیقاتی هستند و برای بیماران مبتلا به بیماری‌های مختلف عصبی مانند ALS مورد استفاده قرار می‌گیرند. با پیشرفت این تکنولوژی، می‌توان امیدوار بود که این تراشه‌ها بتوانند به بسیاری از افرادی که از بیماری‌های عصبی رنج می‌برند، کمک کنند تا زندگی بهتری داشته باشند و قابلیت‌های حرکتی و تکلم خود را باز یابند.

همچنین، این فناوری می‌تواند در آینده برای درمان دیگر بیماری‌ها یا حتی بهبود عملکرد مغز در افرادی که به مشکلات شناختی دچار هستند، استفاده شود. با توجه به پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیک در این زمینه، تراشه‌های نورالینک می‌توانند راهی نوین برای درمان و بهبود وضعیت بیمارانی باشند که به بیماری‌های پیچیده و ناتوان‌کننده مبتلا هستند.

نتیجه‌ گیری

تحقیقات و دستاوردهای جدید در زمینه فناوری مغز و کامپیوتر مانند تراشه‌های نورالینک نویدبخش یک آینده جدید در درمان بیماری‌های عصبی هستند. این دستاوردها نشان می‌دهند که با استفاده از هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های پیشرفته، امکان بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری‌های عصبی همچون ALS وجود دارد و می‌تواند به بازگرداندن توانایی‌های از دست رفته آنها، مانند قدرت تکلم، کمک کند.