اضطراب جدایی چیست ؟ علائم و درمان
- شناسه خبر: 7399
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ ساعت ۰۹:۱۷
- نویسنده: دکتر نیوز
تشخیص و درمان اضطراب کودکان نیاز به دقت و صرف زمان زیادی دارد. اضطراب جدایی در کودکان ترس از جدا شدن کودک از چهره های آشنا است که در میان آنها والدین به ویژه مادر از همه مهمتر است. سن اضطراب جدایی در کودکان شامل دوره های پیش دبستانی و سال های اولیه کودکی است و تا 12 سالگی ادامه می یابد و سپس کاهش می یابد.
به گزارش دکتر نیوز، اضطراب جدایی ابتدا از هشت ماهگی کودک شروع می شود و تا پایان دو سالگی از بین می رود، دلیل این امر همزیستی مادر و کودک در این سن است زیرا نوزاد بین بدن خود و بدنش تمایز قائل نمی شود. بدن مادر نوزاد برای مدتی متوجه می شود که جسم و روحش با مادر متفاوت است. در هشت ماهگی کودک با دیدن چهره های عجیب شروع به گریه می کند. در صورت مشاهده چنین علائمی نگران نباشید زیرا کودک در حال گذراندن تحول و تکامل طبیعی خود است.
بین دو واژه اضطراب جدایی (که به طور طبیعی وجود دارد) و اختلال اضطراب جدایی تفاوت قائل می شویم. شیوع این اختلال در کودکان 3 تا 4 درصد است. اگر این اختلال در کودکی رخ دهد، حداقل به مدت یک ماه تغییرات جدی در زمینه های رفتاری، آموزشی، ارتباط کودک با والدین و ارتباط با مراقبان کودک ایجاد می شود. اضطراب جدایی مربوط به سنین اولیه زندگی است که کاملا طبیعی است، اما اختلال اضطراب جدایی علائم اضطرابی بسیار شدیدتری دارد. برخی از علائم و نشانه های اختلال اضطراب جدایی عبارتند از: کودک هنگام جدا شدن از چهره هایی که به آنها وابسته است، اضطراب نشان می دهد. او نگران تجربه ناخوشایند گم شدن یا مریض شدن است. در این کودکان شکایات جسمی مکرر وجود دارد. این شکایات قبل از رفتن به مدرسه ظاهر می شوند، مانند دل درد، سردرد، بدن درد و کابوس های مکرر. می بیند که محتوای این کابوس ها جدایی است. این از والدین است، کودکانی که حاضر نیستند با کسی جز والدین خود خلوت کنند. وجود سه مورد از علائم ذکر شده به مدت یک ماه نشانه اختلال اضطراب جدایی است.
دکتر نیلی وجود علائم اضطراب به ویژه در خویشاوندان خونی کودک و همچنین یادگیری مشاهده ای کودک را در بروز علائم اختلال اضطراب جدایی از والدین موثر دانست و گفت: وجود یک سری ویژگی های خاص در والدین در ابتلای کودک به این اختلال موثر هستند، از جمله والدین بیش از حد محافظ یا والدین ناایمن که هر دو از عوامل خطر برای افزایش شیوع اضطراب در کودکان محسوب می شوند. در میان سبک های فرزندپروری، سبک مقتدرانه که قوانین را وضع می کند و به بهترین نحو از کودک حمایت می کند، یکی از بهترین راه های پیشگیری از اضطراب جدایی در کودکان به حساب می آید.
این روانشناس گفت: خانواده درمانی، روش های شناخت درمانی، درمان های والدین و کودک که به صورت موازی انجام می شود و همچنین دارودرمانی از جمله روش های پزشکی است. همچنین قبل از باز شدن مدارس جدایی از کودک را تمرین کنیم و در مدت کوتاهی او را به یک فرد قابل اعتماد بسپاریم، هنگام خداحافظی رسمی رفتار نکنیم و ساده و سریع خداحافظی کنیم و همچنین به قول خود برای بازگشت وفادار باشیم. زمان.