کرونای شدید 20 سال مغز انسان را پیر میکند
- شناسه خبر: 503
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۰۴:۵۰
- نویسنده: دکتر نیوز
طبق تحقیقات جدید افرادی که در معرض کرونای شدیدی قرار گرفته اند تا 20 سال مغز انسان آن ها پیر تر میشود. این تحقیق جدید در مجله eClinicalMedicine منتشر شده است.
به گزارش دکتر نیوز، محققان ظرفیتهای شناختی ۴۶ بیمار بستریشده براثر ابتلای شدید به بیماری کووید-۱۹ را ۶ ماه پسازاین عفونت حاد بررسی کردهاند و دریافتهاند که تأثیر ابتلای شدید به این بیماری بر تواناییهای شناختی مغز برابر با ۲۰ سال پیر شدن مغز است.
یک مطالعه جدید، دقیقترین تحقیقات تا به امروز را در مورد تأثیرات شناختی درازمدت کووید شدید ارائه کرده است. این تحقیق که توسط دانشمندان “کالج امپریال لندن” و دانشگاه “کمبریج” انجامشده، نقایص شناختی ماندگار را در بیماران بستریشده در بیمارستان نشان داد که معادل کاهش قدرت شناختی مطابق با ۲۰ سال پیری مغز است.
این تحقیق جدید که در مجله eClinicalMedicine منتشرشده است، به بررسی ۴۶ بیمار مبتلابه کووید-۱۹ شدید در بیمارستان پرداخت که ۱۶ نفر از این بیماران در طول مدت اقامت خود در بیمارستان به اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) نیاز پیداکرده بودند.
شرکتکنندگان در این مطالعه، حدود ۶ ماه پس از تجربه این بیماری حاد، مجموعهای از ارزیابیهای شناختی پیچیده را پشت سر گذاشتند. سن هر فرد مبتلابه کووید طبقهبندی شد و ازنظر جمعیتی با افراد سالم مقایسه شد.
“دیوید منون”، نویسنده ارشد این مقاله توضیح داد: اختلال شناختی در طیف وسیعی از اختلالات عصبی ازجمله زوال عقل و حتی پیری معمولی رایج است، اما الگوهایی که ما دیدیم، از همه اینها متمایز بود.
این بیماران مبتلابه کووید در مقایسه با گروه کنترل، در پاسخگویی به تکالیف شناختی، کندتر بودند و در پاسخهایشان دقت کمتری داشتند. بهطور مشخص، بیماران مبتلابه کووید در وظایف «استدلال قیاسی کلامی» که برای آزمایش حوزههای شناختی استدلال مبتنی بر کلمه خاص طراحیشدهاند، ضعیف عمل کردند.
این تحقیق نشان داد که مقیاس این نقایص شناختی بهطور قابلتوجهی با شدت بیماری کووید برای هر بیمار مرتبط است و افراد مبتلابه کووید شدید که نیاز به ونتیلاتور پیداکرده بودند، بیشترین کاهش شناختی را داشتند.
این تحقیق بهطور متوسط، میزان نقایص شناختی را معادل حدود ۲۰ سال پیری محاسبه کرد. بنابراین، یک فرد ۵۰ ساله که با کووید شدید در بیمارستان بستریشده بود، نمرات تست شناختی مشابه آنچه را که از یک فرد ۷۰ ساله دیده میشود، نشان داد.
اکنون این یافتهها دو سؤال بزرگ را مطرح میکنند که محققان در حال حاضر پاسخ خوبی برای آنها ندارند. اینکه بهطور خاص چه چیزی باعث این اختلالات ماندگار شناختی میشود و آیا ظرفیتهای شناختی بیماران در مدتزمان طولانی بهبود مییابد؟
محققان با فرض یک علت بالقوه میگویند برخلاف اینکه برخی یافتههای تحقیقات قبلی ممکن است اشاره داشته باشند، اما این مشکلات شناختی احتمالاً نتیجه نفوذ ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ موسوم به “SARS-CoV-۲” به مغز نیست. در عوض، قابل قبولترین توضیح در این مرحله این است که کووید شدید به دلیل اختلال در تأمین اکسیژن مغز و لخته شدن یا خونریزی در طول بیماری حاد میتواند موجب آسیب مغزی شود.
همچنین گمان میرود که واکنش ایمنی بیشازحد در نقایص ماندگار شناختی در افراد مبتلابه بیماری شدید نقش داشته باشد.
اما آیا این مشکل باگذشت زمان برطرف یا بهتر میشود؟ “منون” میگوید که تیم او سیگنالهای ظریفی از بهبود را در بیماران پس از دورههای طولانی پیگیری مشاهده کرده است، اما در بهترین حالت هرگونه بهبودی شناختی، کند و تدریجی است.
وی گفت: ما برخی از بیماران را تا ۱۰ ماه پس از عفونت حاد پیگیری کردیم و توانستیم بهبود بسیار آهستهای را مشاهده کنیم. اگرچه این بهبود ازنظر آماری معنیدار نبود، اما حداقل در مسیر درستی قرار دارد و این امکان وجود دارد که برخی از این افراد هرگز بهطور کامل بهبود پیدا نکنند.
مطالعهای که اوایل سال جاری توسط محققان دانشگاه “آکسفورد” منتشر شد، نقایص شناختی جزئی را در افراد مبتلابه کووید-۱۹ خفیف تا ۶ ماه پس از ابتلا نشان داد.
در حال حاضر محققان در کنار این یافتههای جدید، شروع به ترسیم تصویر واضحتری از طیف تأثیرات شناختی ناشی از عفونت کووید-۱۹ کردهاند.
آدام همپشایر، نویسنده ارشد این مطالعه جدید میگوید: این یافتهها نشان میدهد که تعداد زیادی از بازماندگان کووید بهاحتمالزیاد در ماههای پس از عفونت حاد خود، مشکلات قابلتوجهی را تجربه میکنند. ازآنجاییکه واکسیناسیونها و درمانهای پیچیدهتر شروع به کاهش تأثیر مرگومیر کووید-۱۹ کردهاند، تمرکز بر بازماندگانی که اثرات مزمن طولانیمدت این بیماری جدید را تجربه میکنند، بسیار مهم است.
وی افزود: حدود ۴۰ هزار نفر تنها در انگلیس براثر ابتلا به کووید-۱۹ تحت مراقبتهای ویژه قرارگرفتهاند و بسیاری دیگر نیز این بیماری را به شکل حاد تجربه کردند اما در بیمارستان بستری نشدهاند. این بدان معناست که تعداد زیادی از مردم، تا چندین ماه پس از ابتلا، مشکلات شناختی را تجربه میکنند و ما باید فوراً بررسی کنیم که برای کمک به این افراد چهکاری میتوان انجام داد.