قرص فوروزماید چیست ؟ عوارض، کاربرد و نحوه مصرف

قرص فوروزماید ۴۰ کاربرد و موارد مصرف بسیار زیادی دارد از جمله از این دارو برای کاهش مایعات در بدن برای بیماران کبدی، کلیه و قلبی استفاده می‌شود. دارو فوروزماید یک نوع ادار آور می‌باشد که با افزایش حجم ادار و دفع مایعات اضافه بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به گزارش دکتر نیوز، داروی فوروزماید (Furosemide) در دسته داروهای قرص آب یا دیوروتیس قرار می‌گیرد که باعث افزایش میزان ادرار می‌شود. افزایش ادرار به دفع آب و نمک اضافه در بدن کمک می‌کند. این دارو به تنهایی یا همراه با سایر داروهای مدر توسط پزشک تجویز می گردد و امروزه محصولاتی چند دارویی از فوروزماید در کنار داروهای ادرار آور دیگری همچون تریامترن، آمیلوراید یا اسپیرنولاکتون در بازار دارویی موجود می باشد.

نکات مهم قبل از شروع مصرف فوروزماید

• در صورت سابقه ی حساسیت به این دارو یا سایر داروها به پزشک معالج اطلاع دهید.
• در صورت بارداری یا شیردهی پزشک خود را در جریان قرار دهید.
• اگر مبتلا به دیابت یا نقرس می باشید حتماً به پزشک خود بگویید زیرا ممکن است با مصرف داروهای ادرار آور این بیماری ها تشدید گردند.
• در صورتی که طبق آزمایشات بالینی اخیر سطح خونی سدیم یا پتاسیم شما پایین تر از حد طبیعی باشد لازم است پیش از شروع مصرف این دارو به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
• لیست کاملی از داروهای مصرفی خود تهیه نمایید و در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید تا در صورت نیاز به تنظیم دوز مجدد یا وجود تداخل دارویی، اقدامات لازم صورت گیرد.
• در صورتی که مشکل یا درد هنگام دفع ادرار یا ناراحتی مرتبط با پروستات دارید حتماً پزشک خود را مطلع نمایید.

نحوه مصرف قرص فوروزماید

قرص فوروزماید را بصورت کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید .می توانید آن را قبل یا پس از غذا نیز مصرف نمایید.

در صورت فراموشی یک نوبت مصرف، به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما در صورتی که از ساعت ۴بعد از ظهر گذشته باشد، می توانید داروی فراموش شده ی صبح را مصرف نکنید و نوبت عصر را طبق روال سابق مصرف نمایید. به هر حال از دوبرابر نمودن مقدار دارو در یک نوبت خودداری نمایید. فوروزماید را دقیقاً به مقدار تجویز شده توسط پزشک مصرف نمایید.بطور معمول این دارو یک نوبت در روز تجویز می گردد که در این صورت بهترین زمان مصرف آن صبح ها پس از صبحانه می باشد.با این حال برای برخی افراد مصرف دو نوبت در روز تجویز می شود که می توان آن را صبح و عصر مصرف نمود.

با وجود اینکه معمولا فوروزماید صبح ها مصرف می شود،شما می توانید با توجه به برنامه های روزمره ی خود، در هر زمانی از روز که راحت تر هستید آن را مصرف نمایید. بطور مثال اگر صبح ها فعالیت خارج از منزل زیادی دارید و افزایش تعداد دفعات دفع ادرار برایتان مشکل ایجاد می کند، می توانید مصرف این دارو را به وقت دیگری موکول نمایید و همچنان بهتر است تا عصر دارو را مصرف نمایید تا زمان اثرگذاری دارو که همراه با افزایش دفع ادرار خواهد بود با خواب شبانه همزمان نشود و به استراحتتان لطمه نزند.

در صورتی که بیماری کلیوی، پروستات بزرگ شده، مشکلات ادراری، سیروز کبدی یا سایر بیماری‌های کبدی، ناتعادلی الکترولیتی، کلسترول بالا، نقرس، لوپوس، دیابت و یا آلرژی نسبت به داروهای دارای سولفا دارید، قبل از مصرف فوروزماید به دکتر خودتان اطلاع دهید.

عوارض داروی فوروزماید

مصرف بیش از حد فوروزماید ممکن است منجر به عوارضی مثل سرگیجه، سبکی سر، سردرد و تاری دید شود. اگر هر کدام از حالت‌ها تشدید شد یا بهبود نیافت با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید. برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر و عدم تعادل موقع بیدار شدن یا شروع به حرکت به آرامی حرکت کنید.

در صورتی که پزشک داروی فوروزماید را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی فوروزماید را مصرف کرده اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده اند. این دارو ممکن موجب خروج مقدار زیادی آب و مواد طبیعی شود، چنانچه با عوارضی نظیر گرفتگی عضلانی، خواب آلودگی، افزایش یا تپش قلب نامنظم، گیجی مفرط، غش کردن، خشکی غیر عادی دهان، ضعف غیرعادی، تهوع و استفراغ مواجه شدید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

همچنین اگر عوارض جانبی جدی مانند نشانه‌های مشکلات کلیوی (مانند تغییر حجم ادرار)، بی‌حسی، سوزش، درد، سرخی، تورم دست‌ها و پاها، مشکلات شنوایی (مانند زنگ گوش به صورت موقت یا دائمی، کاهش شنوایی یا کری)، درد معده یا شکم و زردی چشم یا پوست را تجربه کردید با فوریت‌های پزشک تماس حاصل کنید.

لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی فوروزماید نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی ای مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.

این دارو ممکن است موجب حساسیت بیشتر شما نسبت به خورشید شود لذا زمان بیرون بودن خود را کاهش دهید و از کرم‌های ضد آفتاب و لباس‌های پوشیده استفاده کنید. اگر دچار خورشید سوختگی یا قرمزی پوست شدید به پزشک خود اطلاع دهید.

داروی فوروزماید ممکن است موجب خواب‌آلودگی و تاری دید شما بشود. الکل و ماری جوآنا این حالات را تشدید می کند. لذا از رانندگی و فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانی که در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. هنگام مصرف فوروزماید از خوردن الکل پرهیز کنید و در صورت مصرف ماری جوآنا با پزشک خود صحبت کنید. ضمنا قبل از هر گونه جراحی همه‌ی داروهایی که مصرف می‌کنید را با پزشک یا دندانپزشک خود در میان بگذارید.

تداخلات دارویی فوروزماید با داروهای دیگر

داروهای زیر ممکن است با داروی فوروزماید تداخل داشته باشد و یا ترکیباتی داشته باشند که باعث افزایش فشار خون و یا بدتر شدن وضعیت آماس شود. در صورت مصرف این داروها، پزشک خود را مطلع کنید:

• مسکن NASAID مانند ایبوپروفن و ناپروکسن
• داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی
• دسموپرسین
• اتاکرینیک اسید
• لیتیوم
• داروهای رژیم غذایی

لازم است در مدت مصرف این دارو تحت نظر پزشک باشید تا آزمایشات بالینی و معاینات دوره ای تحت نظر وی انجام شود. سطح املاح موجود در خون مانند سدیم و پتاسیم در مدت مصرف این دارو بسیار مهم می باشد و باید توسط پزشک چک شود.

داروی فوروزماید، گاهی اوقات فقط یک بار استفاده می‌شود. بنابراین به احتمال زیاد، شما این دارو را به دفعات مورد مصرف قرار نمی‌دهید. اما چنانچه این دارو را به طور منظم استفاده می‌کنید، اگر یک بار مصرف آن را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. در نوبت بعدی، فوروزماید را مصرف کنید. از مصرف بیش از اندازه‌ی این دارو، برای جبران دوز مصرفیِ فراموش شده، خودداری نمائید.

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. علائم مصرف بیش از اندازه‌ی داروی فوروزماید شامل احساس تشنگی یا عطش زیاد، تعریق، پوست داغ و خشک، ضعف شدید و یا غش کردن است.