عوارض بروز اختلال آب و الکترولیت برای بدن چیست ؟

مصارف دارویی: مصرف برخی داروها می تواند منجر به کاهش سطح الکترولیت ها در بدن شود. به عنوان مثال، داروهای خاصی که باعث تعریق بیش از حد می شوند، مانند دیورتیک ها. برخی از داروهای تجویزی مانند آنتی بیوتیک ها، هورمون های کورتیکواستروئیدی مانند هیدروکورتیزون، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد پیوند عضو نیز می توانند باعث عدم تعادل الکترولیت شوند. افرادی که تحت شیمی درمانی یا بیماری قلبی قرار می گیرند نیز مستعد عدم تعادل آب و الکترولیت هستند.

رژیم غذایی نامناسب: تجربه علائم عدم تعادل الکترولیت ها مانند سرگیجه، بی حسی، خستگی، یبوست، درد مفاصل، سردرد، نفخ، سوء هاضمه، اسپاسم عضلانی و ضربان قلب غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده رژیم غذایی نامناسب باشد. یک رژیم غذایی متعادل شامل میوه ها و سبزیجات با رنگ های مختلف و سرشار از پتاسیم مانند هندوانه، پرتقال، اسفناج، سیب زمینی شیرین، موز و غیره است. اگر به دلیل مشکلات گوارشی در جذب برخی از این مواد غذایی مشکل دارید، می توانید از مکمل های معدنی استفاده کنید. ; به عنوان مثال، روزانه 600 تا 1000 میلی گرم سیترات منیزیم.

درمان سرطان: اگر تحت درمان‌های سرطان هستید و علائمی مانند حالت تهوع، ضعف عضلانی، سرگیجه یا خستگی را تجربه می‌کنید، ممکن است نشانه‌ای از عدم تعادل الکترولیت‌ها باشد. شیمی درمانی می تواند سطح آب بدن را به دلیل عوارض جانبی مانند اسهال، از دست دادن اشتها و استفراغ کاهش دهد.

بیماری های کوتاه مدت: اغلب اوقات، عدم تعادل الکترولیت ها می تواند ناشی از بیماری هایی مانند آنفولانزا باشد. این به دلیل تعریق بیش از حد، کم آبی بدن، اسهال و استفراغ اتفاق می افتد. به طور طبیعی، هر بیماری که باعث تب بالا، استفراغ یا اسهال برای مدت طولانی شود، می تواند تعادل الکترولیت بدن را به هم بزند و فرد را در معرض خطر کم آبی قرار دهد. زنان باردار نیز به دلیل دوره های مداوم تهوع و استفراغ در معرض خطر هستند.

بیماری های کلیوی: عدم تعادل الکترولیت یک نگرانی عمده برای بیماران مبتلا به آسیب های کلیوی است. کاهش عملکرد کلیه با عدم تعادل آب و الکترولیت تعریف می شود.

اختلالات غدد درون ریز و اختلالات هورمونی: بیماران مبتلا به دیابت بی مزه علائم عدم تعادل آب و الکترولیت را تجربه می کنند. عوارض بیمار شامل کم آبی بدن و عدم تعادل الکترولیت است. خشکی دهان، ضعف عضلانی، فشار خون پایین، گودی چشم، تب، سردرد، ضربان قلب سریع، کاهش وزن، خستگی یا بی حالی، حالت تهوع، از دست دادن اشتها، دردهای عضلانی ناشی از کم آبی و عدم تعادل الکترولیت رخ می دهد. .

اقدامات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمایش ادرار، مدفوع، خون و الکترولیت ها به ویژه سدیم، کلر و پتاسیم. گاهی اوقات آزمایشات رادیواکتیو روی آب کل بدن انجام می شود.

هنگامی که بیماری های جدی رخ می دهد، تعادل مایعات (ورودی و خروجی) را در خانه ثبت کنید. به این ترتیب مقدار مایعات نوشیدنی و مقدار ادرار روزانه مشخص می شود.

طبق اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، روزانه خود را وزن کنید. هر گونه افزایش یا کاهش وزن ناگهانی ممکن است نشان دهنده تغییرات در مایعات بدن باشد. اگر وزن شما به میزان دو کیلوگرم یا بیشتر در روز افزایش یا کاهش یابد، باید برای تشخیص عدم تعادل الکترولیت به پزشک مراجعه کنید.