استاتین ها به کاهش زوال شناختی در افراد مبتلا به آلزایمر کمک میکند
- شناسه خبر: 30529
- تاریخ و زمان ارسال: ۳ دی ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۲۷
- نویسنده: دکتر نیوز

محققان گزارش دادهاند که استاتینها ممکن است به کند کردن زوال شناختی در برخی از افراد مبتلا به زوال عقل کمک کنند. با این حال، آنها خاطرنشان کردند که یافتهها بخشی از یک مطالعه مشاهدهای بوده و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. کارشناسان می گویند مزایای استاتین ها در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی ممکن است عاملی در کاهش علائم زوال عقل باشد.
بر اساس یک مطالعه جدید، افراد مبتلا به زوال عقل در صورت دریافت استاتین های کاهش دهنده چربی، کاهش شناختی را با سرعت کمتری تجربه کردند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که این یک مطالعه مشاهدهای است، بنابراین محققان میگویند که در این زمان نسبت به توصیه درمان با استاتین برای افراد مبتلا به آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل مردد هستند.
در مطالعه خود، محققان اطلاعات پزشکی بیش از 15500 فرد مبتلا به آلزایمر یا زوال عقل مختلط را که واجد شرایط درمان کاهش چربی بودند، بررسی کردند. به نزدیک به 11000 نفر از آنها استاتین داده شد.
محققان گزارش دادند افرادی که استاتین مصرف می کردند در تست های شناختی بهتر عمل کردند.
دکتر سارا گارسیا-پتاچک، استاد علوم اعصاب و استادیار دپارتمان نوروبیولوژی، علوم مراقبتی و جامعه در این دانشگاه گفت: «ما فرض کردیم که بیمارانی که استاتین مصرف میکنند، نتایج شناختی بهتری خواهند داشت و این همان چیزی بود که در نتایج خود یافتیم. مؤسسه کارولینسکا در سوئد و همچنین یکی از رهبران پژوهشی مطالعه حاضر.
ما متوجه شدیم که بیماران [دارو] سیمواستاتین (Zocor) از نظر شناختی بهتر عمل میکنند، اما فقط در آنالیزهایی که بیماران تحت درمان طولانیمدت را شامل میشوند. با نگاهی به بیمارانی که اخیراً درمان را شروع کردهاند، این مزیت سیمواستاتین را پیدا نکردیم، اما استاتینها به طور کلی همچنان با شناخت بهتری نسبت به عدم درمان مرتبط بودند.
اما هنوز سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد.
گارسیا-پتاچک گفت: «در آینده باید درک کنیم که چرا این اتفاق میافتد و مشخص کنیم که کدام گروه از بیماران سود میبرند. چرا نتایج سیمواستاتین در بیماران تحت درمان طولانی مدت با اخیر متفاوت است؟ چگونه کلسترول و ژنوتیپ ApoE بر این ارتباط تأثیر میگذارند؟ ژنوتیپ ApoE یک عامل خطر برای زوال عقل است و یک انتقال دهنده کلسترول را رمزگذاری می کند، بنابراین این عامل ژنتیکی خاص ممکن است برای تعریف گروه های بیمار برای مداخلات آینده کلیدی باشد.
تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین درمان با استاتین و اثرات آن بر آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل مورد نیاز است.
گارسیا-پتاچک گفت: «ما باید این یافتهها را در گروههای دیگر، هم در داخل و هم در خارج از سوئد تکرار کنیم». ما میخواهیم بیمارانی را که سود میبرند تعریف کنیم. آیا کلسترول، ApoE یا نشانگر دیگری برای انتخاب بیماران مفید است؟ کارآزماییهای مداخلهای قبلی با استاتینها وجود داشته که شکست خورده است. ما باید درک کنیم که چرا نتایج ما متفاوت است. آیا ممکن است گروهی از بیماران وجود داشته باشند که از درمان با استاتین سود ببرند؟
او افزود: «مطالعه ما یک مطالعه کوهورت، اکتشافی بود و سعی در ایجاد رابطه علی بین درمان استاتین و پیامدهای شناختی نداشت. “ممکن است یک عامل مخدوش کننده وجود داشته باشد که نتایج ما را توضیح دهد. با این حال، مطالعات کوهورت با طراحی مناسب گاهی اوقات میتوانند استنتاج علی را انجام دهند: انجام چنین مطالعهای گام نهایی مفیدی قبل از یک کارآزمایی مداخلهای خواهد بود.