مقایسه تفاوت های بعد از عمل اسلیو در مقابل بای پس معده

یک مطالعه اخیر منتشر شده در JAMA Network Open تفاوت در نتایج بعد از عمل را بین گاسترکتومی با اسلیو لاپاروسکوپی (SG) و بای پس معده لاپاروسکوپی Roux-en-Y (RYGB) ارزیابی می کند.

شیوع چاقی در سراسر جهان به طور قابل توجهی افزایش یافته است، با بسیاری از مطالعات نشان می دهد که این اختلال متابولیک با مرگ و میر قابل توجهی همراه است. افراد مبتلا به چاقی شدید ممکن است برای مدیریت وزن تحت عمل جراحی متابولیک و چاقی قرار گیرند که به عنوان جراحی کاهش وزن شناخته می شود.

اگرچه SG و RYGB رایج ترین روش های چاقی جراحی هستند، هیچ مطالعه ای ایمنی و اثربخشی آنها را مقایسه نکرده است. تا سال 2017، گسترده ترین روش جراحی چاقی انجام شده RYGB در سوئد بود، تا اینکه در نهایت به SG تغییر مکان داد.

RYGB با کاهش وزن پایدار و بهبود بیماری های مرتبط با اضافه وزن همراه بوده است. با این حال، این روش با افزایش خطر درد شکم، انسداد روده کوچک، کمبودهای تغذیه ای، اختلال مصرف الکل و هیپوگلیسمی پس از چاقی همراه است.

کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده اروپایی SG و RYGB را مقایسه کرده‌اند و هیچ تفاوت معنی‌داری در کاهش وزن و رفع بیماری‌های همراه بین این دو روش نشان ندادند. اگرچه بیماران دیابتی که تحت RYGB قرار گرفتند، کنترل گلوکز بهتری نسبت به آنهایی که در معرض SG قرار گرفتند، نشان دادند، این یافته ها بر اساس کارآزمایی های بالینی با اندازه محدود است.

کارآزمایی بالینی تصادفی شده و در مقیاس بزرگ فعلی، اثربخشی SG و RYGB را در کاهش وزن و خطر با عوارض جانبی مقایسه کرد تا تعیین کند کدام روش جراحی کاهش وزن کارآمدتر است. این مطالعه به دلیل افزایش ناگهانی روش های SG در سوئد و نروژ بسیار مهم است.

نتایج حین عمل SG و RYGB، بر اساس یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده بزرگ سوئدی و نروژی، ارائه شد. روشی که قبلا منتشر شده بود بای پس Equipoise Sleeve Trial (BEST) دنبال شد، که یک کارآزمایی بالینی تصادفی چند مرکزی بود که نتایج پنج ساله SG و RYGB را ارزیابی کرد.

نتایج بعد از عمل بین صفر تا 30 روز SG و RYGB همراه با مرگ و میر 90 روزه اندازه گیری شد. گروه مطالعه شامل افراد 18 سال و بالاتر با شاخص توده بدنی (BMI) بین 35 تا 50 بود.

به همه شرکت کنندگان در مطالعه جراحی چاقی توصیه شد. شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری التهابی روده، بیماری روان‌پزشکی کنترل‌نشده، بیماری ریفلاکس معده به مری متوسط تا شدید، مصرف کم‌مواد، و کسانی که سابقه جراحی بزرگ دستگاه گوارش فوقانی داشتند، از مطالعه خارج شدند. شرکت کنندگان واجد شرایط به طور تصادفی برای SG یا RYGB انتخاب شدند.

در مجموع 878 و 857 بیمار به ترتیب تحت SG و RYGB در بیست و سه بیمارستان قرار گرفتند. گروه مورد مطالعه شامل 74% زن و 26% مرد بود و میانگین سنی آنها 42.9 سال و میانگین BMI 40.8 بود.

میزان پایینی از عوارض بعد از عمل در هر دو گروه بدون معنی‌داری آماری مشاهده شد. اگرچه aSG با خطر کمتر بعد از عمل نسبت به RYGB همراه بود، اما به دلیل وجود سایر عوامل همراه و تلاش های افتراقی طولانی مدت برای کنترل وزن، این موضوع از نظر بالینی مرتبط در نظر گرفته نشد.

تعداد بیشتری از عوارض جانبی جدی در طی 30 روز پس از عمل در گروه RYGB در مقایسه با گروه SG مشاهده شد. در مطالعات تصادفی، تفاوت خطر قابل توجهی بین گروه ها می تواند به دلیل سوگیری انتخاب باشد، زیرا بیماران سالم تر احتمال بیشتری دارد که تحت SG قرار بگیرند.

نتایج متناقض مطالعه نیز تحت تأثیر ماهیت کوهورت است. برای مثال، مطالعه اعتباربخشی و بهبود کیفیت جراحی متابولیک و چاقی (MBSAQIP) شامل بیمارانی با BMI و بیماری‌های همراه بالاتر از BEST بود. بنابراین، MBSAQIP با روش های جراحی پیچیده تری نسبت به BEST همراه بود.

بهترین داده ها منعکس کننده این امکان است که یک جامعه جراحی با تجربه وسیع تری از انجام RYGB می تواند به سرعت به SG با نرخ عوارض کم تغییر کند. با این حال، امکان انتقال مخالف باید بررسی شود.

در مقایسه با ارزیابی‌های قبلی در مورد عوارض بعد از RYGB، مطالعه حاضر انسداد روده کوچک را شایع‌ترین عارضه بعد از عمل مشاهده کرد. بروز بیشتر انسداد روده کوچک پس از RYGB می تواند با تکنیک جراحی Lönroth برای RYGB مرتبط باشد.

زمان عمل بین RYGB و SG مقایسه شد، که در آن زمان عمل بیشتر با RYGB مرتبط بود، که می تواند به دلیل پیچیدگی بیشتر این روش جراحی باشد. در هر دو گروه SG و RYGB، طول مدت بستری پس از عمل یک روز پس از جراحی بود.

در عمل اسلیو، یک بخش از معده حذف می شود و معده به شکل لوله ای کوچک تبدیل می شود. این باعث کاهش حجم معده و کاهش جذب غذا می شود. همچنین، در این عمل جراحی، گردش خون در بدن تغییر می کند که باعث کاهش احساس گرسنگی و افزایش سرعت سیری می شود.

در بای پس معده، یک قسمت از معده حذف نمی شود، بلکه یک جیب جدید در بخش بالای معده ایجاد می شود که به دستگاه گوارش متصل شده است. در این عمل جراحی، غذا به صورت طبیعی در معده قرار می گیرد و سپس به جیب جدید منتقل می شود. این باعث کاهش جذب غذا و افزایش سرعت سیری می شود.

به طور کلی، عمل اسلیو برای افرادی مناسب است که دارای چاقی مفرط هستند و نیاز به کاهش وزن سریع دارند. بای پس معده برای افرادی مناسب است که دارای بیماری های مرتبط با چاقی هستند، مانند دیابت و فشار خون بالا، و نیاز به کاهش وزن برای بهبود وضعیت سلامت دارند.

هر دو عمل جراحی دارای مزایا و معایب خود هستند و قبل از تصمیم گیری در مورد انجام هر کدام، باید با پزشک مشورت کنید.