قرص آسیکلوویر (تبخال) چیست ؟ نحوه مصرف، کاربرد و عوارض

قرص آسیکلوویر (Aciclovir) یا قرص تبخال یک داروی ضد ویروسی است که عمدتاً برای درمان عفونت‌های ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes simplex) استفاده می‌شود. این عفونت‌ها شامل عفونت‌های هرپس لب و هرپس زونا می‌شوند. آسیکلوویر به طور عمده با تثبیت و از بین بردن ویروس در ابتلا به این عفونت‌ها کار می‌کند. این دارو معمولاً به صورت قرص یا کرم موضعی تجویز می‌شود و به طور کلی به خوبی تحمل می‌شود.

اما قبل از مصرف هر گونه دارو، توصیه می‌شود که با پزشک یا داروساز مشورت کنید تا در مورد استفاده صحیح، مقدار مورد نیاز و هرگونه عوارض جانبی محتمل اطلاعات لازم را بدست آورید. در ادامه نحوه مصرف، کاربرد و عوارض قرص آسیکلوویر (تبخال) را در دکتر نیوز بررسی می‌کنیم.

کاربرد قرص آسیکلوویر

قرص Aciclovir یک داروی ضد ویروسی است که برای درمان عفونت‌های ویروسی مختلف استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای اصلی آن شامل موارد زیر می‌باشد:

• هرپس سیمپلکس (Herpes simplex): قرص آسیکلوویر برای درمان عفونت‌های ویروس هرپس سیمپلکس (هرپس لب و هرپس جنسی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• هرپس زوستر (Herpes zoster): این دارو برای درمان بروز عفونت ویروسی هرپس زوستر (تبخال) که عمدتاً باعث بروز بثورات در ناحیه ایالت عصبی می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• ویروس واریسلا: در برخی موارد، آسیکلوویر نیز برای درمان عفونت‌های ویروس واریسلا (Varicella zoster) که معمولاً به عنوان بوستان‌ها (waterpox) یا عفونت‌های آبله (chickenpox) شناخته می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• ویروس اپشتاین-بار (EBV): در برخی موارد، آسیکلوویر ممکن است برای مدیریت علائمی از عفونت ویروس اپشتاین-بار (EBV) که باعث بروز بیماری مشهوری مانند مونونوکلئوز (Mononucleosis) می‌شود، تجویز شود.
• ویروس سیتومگالوویروس (CMV): در برخی موارد، آسیکلوویر ممکن است برای مدیریت عفونت‌های ویروس سیتومگالوویروس (CMV)، به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، مورد استفاده قرار گیرد.

عوارض قرص آسیکلوویر

استفاده از قرص آسیکلوویر 400 ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشد. این عوارض ممکن است برای همه افراد رخ ندهند و یا درجه‌ی شدت و تأثیر آن‌ها متفاوت باشد. برخی از عوارض جانبی معمول قرص آسیکلوویر شامل موارد زیر می‌شود:

• حساسیت: برخی افراد ممکن است به آسیکلوویر حساسیت نشان دهند و علائمی مانند آبریزش پوست، خارش، تورم صورت، گرفتگی در نفس و یا دشواری در نفس کشیدن را تجربه کنند. در صورت وقوع هر گونه علامت حساسیتی، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
• عوارض گوارشی: ممکن است شامل مشکلات معده مانند تهوع، استفراغ، درد معده، دل‌پیچه و یا اسهال باشد.
• سردرد: برخی افراد ممکن است در طول مصرف آسیکلوویر با سردرد مواجه شوند.
• خستگی: خستگی و ضعف ممکن است از جمله عوارض جانبی آسیکلوویر باشد.
• اختلالات خواب: برخی افراد ممکن است اختلالات در خواب یا رویش غیر طبیعی را تجربه کنند.
• عوارض سیستم عصبی مرکزی: در موارد نادر، ممکن است عوارضی مانند سرگیجه، بی‌اشتهایی، اضطراب یا افسردگی به عنوان عوارض جانبی ظاهر شود.

اگر هر یک از این علائم یا عوارض جانبی دیگری پس از مصرف آسیکلوویر برای شما ایجاد شود یا در صورت بروز هرگونه عارضه ناخواسته، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف و دوز دارویی این قرص

نحوه مصرف و دوز دارویی قرص آسیکلوویر بستگی به نوع عفونت و دستورات پزشک دارد. این دارو معمولاً به صورت قرص مصرف می‌شود و می‌تواند به صورت خوراکی مصرف شود. در موارد خاص، ممکن است پزشک شما داروی آسیکلوویر را به صورت کرم موضعی نیز تجویز کند.

به طور کلی، دوز معمول قرص آسیکلوویر 400 است و برای درمان هرپس سیمپلکس (هرپس لب و هرپس جنسی) و هرپس زوستر (تبخال) به شرح زیر است:

برای هرپس سیمپلکس:

• برای درمان بروز هرپس لب: معمولاً 200 میلی‌گرم قرص آسیکلوویر به ازای هر 4 تا 6 ساعت به طور دوره‌ای برای 5 روز مصرف می‌شود.
• برای درمان هرپس جنسی: معمولاً 200 میلی‌گرم قرص آسیکلوویر به ازای هر 4 ساعت به طور دوره‌ای برای 5 روز مصرف می‌شود.

برای هرپس زوستر (تبخال):

• دوز معمول برای درمان هرپس زوستر معمولاً 800 میلی‌گرم قرص آسیکلوویر هر 4 ساعت به طور دوره‌ای برای 7 تا 10 روز است.

قرص آسیکلوویر برای تبخال

آسیکلوویر معمولاً برای درمان عفونت‌های ویروسی از جمله تبخال یا هرپس زونا استفاده می‌شود. برای درمان تبخال با آسیکلوویر، معمولاً به صورت داروهای قرص موجود است که به‌طور خاص تجویز می‌شود. معمولاً مقدار و زمان مصرف این دارو بر اساس توصیه پزشک شخصی سازی می‌شود و ممکن است بر اساس شدت عفونت و شرایط فرد متغیر باشد. پزشک شما ممکن است آسیکلوویر را به صورت قرص یا کرم موضعی تجویز کند. دقیقاً چگونگی استفاده و دوز دارو بستگی به شدت عفونت و دستورات پزشک دارد. همچنین، اطمینان حاصل کنید که به طور دقیق دستورات پزشک را دنبال کرده و دارو را به مدت زمان تجویز شده مصرف کنید، حتی اگر علائم بهبودی زودرسی را تجربه کنید.

قرص آسیکلوویر در شیردهی

مصرف قرص آسیکلوویر در دوره شیردهی باید با احتیاط انجام شود و تنها در صورتی که پزشک تجویز کند، استفاده شود. مطالعات نشان داده‌اند که مقدار بسیار کمی آسیکلوویر در شیر مادران شیردهی دیده می‌شود، اما همچنان ممکن است به نوزاد منتقل شود. به عنوان نمونه، اطلاعاتی در دسترس نیست که نشان دهد آیا آسیکلوویر در شیر مادران شیردهی به میزان کافی برای ایجاد اثرات جانبی در نوزادان منجر می‌شود یا خیر.

قرص آسیکلوویر برای زگیل تناسلی

قرص آسیکلوویر یک داروی ضد ویروسی است که معمولاً برای درمان عفونت‌های ویروسی از جمله هرپس گنیتال (زگیل تناسلی) استفاده می‌شود. زگیل تناسلی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) است. قرص آسیکلوویر می‌تواند به طور موثر عفونت و علائم آن را کاهش دهد و به تسریع فرآیند بهبودی کمک کند.

معمولاً دوز استاندارد برای درمان زگیل تناسلی با آسیکلوویر به شرح زیر است:

برای درمان حملات عفونت: معمولاً یک دوز ۱۰۰۰ میلی‌گرم (یا دو دوز ۵۰۰ میلی‌گرم) قرص آسیکلوویر به طور خوراکی، دو بار در روز، به مدت یک تا دو هفته تجویز می‌شود.

برای جلوگیری از حملات تکراری: در برخی موارد، ممکن است پزشک شما قرص آسیکلوویر را به صورت پیشگیری تجویز کند. در این صورت، معمولاً یک دوز ۱۰۰۰ میلی‌گرم قرص آسیکلوویر روزانه به مدت معین توصیه می‌شود.

تداخلات دارویی

استفاده از قرص آسیکلوویر ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. برخی از تداخلات دارویی ممکن است باعث افزایش یا کاهش اثربخشی هر دو دارو شود یا ممکن است عوارض جانبی جدیدی را ایجاد کند. بنابراین، قبل از استفاده از قرص آسیکلوویر یا هر دارو دیگری، بهتر است با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

بعضی از داروها و گروه‌هایی که ممکن است با قرص آسیکلوویر تداخل داشته باشند عبارتند از:

• 1. داروهای ضد ویروسی دیگر.
• 2. داروهای ضدباکتریایی مانند پنیسیلین‌ها و سفالوسپورین‌ها.
• 3. داروهای ضدتشنج مانند فنیتوئین و کاربامازپین.
• 4. داروهای ضدآنتی‌دپرسانت‌ها.
• 5. داروهای ضد افسردگی.
• 6. داروهای تثبیت‌کننده وضعیت‌های مزاجی مغز مانند لیتیوم.
• 7. داروهای ضد توسعه‌دهنده عروق مانند وراپامیل.
• 8. داروهای آنتی‌هیستامین مانند سیپروهپتادین.

همچنین، قبل از شروع یا تغییر مصرف هر داروی دیگری، باید به پزشک خود اطلاع دهید تا او بتواند شرایط شما را بررسی کند و اطمینان حاصل کند که هیچ تداخلی با مصرف قرص آسیکلوویر نخواهد بود.