رژیم کتوژنیک ممکن است به کاهش استرس و تقویت سلامت روان کمک کند

رژیم کتوژنیک به خاطر فواید بالقوه جسمی و روانی آن مورد توجه قرار گرفته است. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که رژیم کتوژنیک ممکن است با خلق و خوی بهتر و سلامت روانی در جامعه عمومی همراه باشد. برای افرادی که تازه با این رژیم آشنا می‌شوند، کارشناسان توصیه می‌کنند که این الگوی غذایی را تحت نظارت یک متخصص تغذیه، مانند یک رژیم‌شناس، آغاز کنند. سایر الگوهای غذایی، مانند رژیم مدیترانه‌ای یا DASH، شواهد بیشتری برای بهبود سلامت روان دارند.

رژیم کتوژنیک با مصرف بالای چربی، کم کربوهیدرات و پروتئین متوسط مشخص می‌شود. این رژیم به خاطر فواید بالقوه متابولیکی و روانی آن مورد تأیید قرار گرفته است.

یک مطالعه مقدماتی اخیر از دانشکده پزشکی استنفورد نیز گزارش داد که علائم بیماران مبتلا به بیماری‌های شدید روانی پس از یک رژیم ۴ ماهه کتوژنیک و درمان استاندارد بهبود یافته‌اند. بر اساس این یافته‌ها، تحقیق جدید به بررسی بیشتر فواید روانی احتمالی این رژیم برای عموم مردم می‌پردازد.

اکنون، یک مطالعه جدید بررسی کرده است که چگونه رژیم کتوژنیک جنبه‌های مختلف سلامت روان را در جمعیت عمومی جهانی تحت تأثیر قرار می‌دهد. یافته‌های منتشر شده در مجله Nutrition نشان می‌دهد که پیروی از رژیم کتوژنیک ممکن است با بهبود سلامت روانی و عاطفی در جامعه عمومی همراه باشد و این فواید با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

رژیم کتوژنیک چگونه بر سلامت روان تأثیر می‌گذارد؟

محققان دانشگاه نورثومبریا در نیوکاسل آپون تاین، انگلستان، هدف داشتند که ببینند رژیم کتوژنیک چگونه می‌تواند بر جنبه‌های مختلف سلامت روان، از جمله:

• خلق و خو (آرامش، رضایت، هوشیاری)
• استرس شناختی و عاطفی
• علائم افسردگی و اضطراب
• احساسات تنهایی

محققان نتایج سلامت روانی گزارش‌شده توسط افرادی که رژیم کتوژنیک داشتند را با افرادی که سایر رژیم‌های غذایی داشتند مقایسه کردند و از داده‌های دو نظرسنجی آنلاین استفاده کردند.

این مطالعه نویسندگان شرکت‌کنندگان را از طریق شبکه‌های اجتماعی برای دو گروه جذب کردند:

• گروه 2021: 147 شرکت‌کننده
• گروه 2022: 276 شرکت‌کننده

همه شرکت‌کنندگان بالای ۱۸ سال و بدون تشخیص بالینی اختلالات خلقی، اضطرابی، رشدی عصبی و عصبی‌تخریبی بودند.

گروه اول به نظرسنجی‌هایی که شامل مقیاس‌های خلق و خوی بصری باند-لادر و مقیاس استرس درک‌شده بود، پاسخ دادند، در حالی که گروه دوم نظرسنجی‌هایی که شامل مقیاس‌های اضطراب و استرس افسردگی و مقیاس تنهایی بازنگری‌شده UCLA بود را تکمیل کردند.

هر دو گروه به سوالات جمعیت‌شناختی، اجتماعی-اقتصادی و مرتبط با سلامت یکسانی پاسخ دادند و عادات غذایی با استفاده از یک پرسشنامه فرکانس غذایی یک‌هفته‌ای و ۴۵ آیتمی جمع‌آوری شد.

برای شناسایی الگوهای غذایی کتوژنیک در گروه‌ها، غذاها بر اساس سازگاری با رژیم کتوژنیک دسته‌بندی شدند:

• سازگار با کتوژنیک: گوشت‌ها، طیور، ماهی و غذاهای دریایی، برخی محصولات لبنی، تخم‌مرغ، توفو، تمپه، آجیل، بیشتر سبزیجات، چای و قهوه.
• قابل قبول برای کتوژنیک: میوه‌ها (تازه یا منجمد)، بیشتر آبمیوه‌ها، اسکواش، نوشیدنی‌های کم‌کالری یا رژیمی، برخی جایگزین‌های گوشت، پنیر کاتیج و اسپردهای لبنی یا غیرلبنی.
• ناسازگار با کتوژنیک: میوه‌های کنسرو شده در شربت یا خشک شده، غلات، سیب‌زمینی، حبوبات، تنقلات و نوشیدنی‌های شیرین، چیپس و تنقلات خوشمزه، ماست‌های کم‌چرب و طعم‌دار، و گوشت‌ها، طیور و ماهی‌های پخته شده یا سرخ شده.

نظرسنجی‌ها همچنین از شرکت‌کنندگان سوال کردند که آیا رژیم کتوژنیک را دنبال می‌کنند، دلیل اصلی آنها برای پیروی از آن چیست، آیا سطح کتون‌های خود را اندازه‌گیری می‌کنند و اگر چنین است، آخرین اندازه‌گیری آنها چه بوده است.

افرادی که گزارش دادند رژیم کتوژنیک دارند باید حداقل به مدت یک هفته به آن پایبند بوده باشند تا در تحلیل نهایی به عنوان دنبال‌کنندگان رژیم کتوژنیک در نظر گرفته شوند. کسانی که گفتند رژیم کتوژنیک ندارند به سادگی به عنوان “سایر رژیم‌ها” گروه‌بندی شدند.