سندروم هاوانا چیست ؟ علائم و درمان بیماری هاوانا
- شناسه خبر: 791
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۱۸
- نویسنده: دکتر نیوز
بیماری سندروم هاوانا با علائم یک صدا شروع می‌شود مانند وزوز یا سایده شدن فلزات به هم یا صدای های شبیه به این موارد که قابل تشخیص نیستند و برخی بیماران سندروم هاوانا احساس ضرفه مغزی یا آسیب به سر را دارند. در ادامه با دکتر نیوز همراه شوید تا اطلاعات کاملی درباره بیماری سندروم هاوانا را شرح دهیم.
سندروم هاوانا نخستین بار در سال ۲۰۱۶ در کوبا ظاهر شد. نخستین افرادی که دچار این سندروم شدند، مأموران سیا بودند که یعنی این پدیده مخفی ماند. اما، به‌تدریج، شایعه وجود چنین پدیده‌ای بر سر زبا‌ن‌ها افتاد و نگرانی‌ها گسترش یافت.
۲۶ نفر از کارکنان سیا و اعضای خانواده‌شان گزارش دادند که به شکلی دچار این سندروم شده‌اند. شایعه شده بود که برخی از همکاران می‌گفتند کسانی که از این سندروم شکایت دارند، دیوانه شده‌اند همه‌چیز «مربوط به ذهنشان» است.
باگذشت ۵ سال از این واقعه تعداد افرادی که از این سندروم شکایت دارند، افزایش‌یافته و به صد‌ها گزارش رسیده است. به بی‌بی‌سی ورلد، گفته‌شده است که در سراسر همه قاره‌ها چنین گزارش‌هایی وجود دارد و بر عملکرد نیرو‌های آمریکایی در ورای مرز‌های این کشور اثر گذاشته است.
پرده‌برداری از حقیقتِ این ماجرا اکنون به الویت امنیتِ ملی در آمریکا تبدیل‌شده است و یکی از دولتمردان آمریکایی گفته که این پدیده یکی از پیچیده‌ترین چالش‌هایی بوده که به چشم دیده است.
شواهد به‌سختی به دست می‌آیند و برای همین نظریه‌های متناقضی درباره این پدیده وجود دارد. برخی آن را یک بیماری روانی توصیف می‌کنند و برخی دیگر آن را یک سلاح مخفی. اما بیشتر نظریات که تعدادشان در حال افزایش است علت آن را امواج مایکروویو می‌دانند.
در سال ۲۰۱۵، بعد از ده‌ها سال دشمنی، روابط بین کوبا و آمریکا از سر گرفته شد. اما هنوز ۲ سال نگذشته بود که سندروم هاوانا سفارت آمریکا در کوبا را به تعطیلی کشاند. کارکنان سفارت نسبت به سلامتی‌شان ابراز نگرانی کرده و درخواست کرده بودند از کوبا خارج شوند.
در وهله نخست، این گمان مطرح شد که دولت کوبا یا یکی از جناح‌های مخالفِ بهبود روابط بین این دو کشور مسئول این پدیده است و نوعی سلاح صوتی را برای این کار به خدمت گرفته است. اما با افزایش گزارش‌ها مبنی بر شنیده شدنِ چنین صدا‌هایی در سراسر جهان این نظریه رنگ باخت.
اما اخیراً احتمال دیگری مطرح‌شده است. احتمالی که ریشه در اعماق تاریک جنگ سرد و جایی دارد که علم، پزشکی، جاسوسی و ژئوپلتیک باهم تلاقی می‌کنند.
عوارض سندروم هاوانا
کارشناسان بیان می‌کنند که علائم کلی مشابه علائم گزارش‌شده توسط افراد مبتلا به آسیب سر است.
- چشمک زدن
- سرگیجه مکرر
- خونریزی بینی
- میگرن
- مشکلات دید از راه دور
در ابتدا، کارشناسان مشکوک بودند که سندرم هاوانا ممکن است در اثر قرار گرفتن تصادفی یا عمدی در معرض یک ماده شیمیایی سمی، آفت کش یا دارو ایجاد شود. با این حال، هیچ اثری از چنین عواملی در افراد آسیب‌دیده یا خانه‌های آن‌ها یافت نشد. فرض بر این است که محتمل‌ترین علت سندرم هاوانا نوعی دستگاه مکانیکی است که انرژی اولتراسونیک یا مایکروویو ساطع می‌کند:
این‌چنین قرار گرفتن در معرض انرژی فرکانس رادیویی، از طریق سلاح‌های زیستی بسیار تخصصی می‌تواند به‌طور بالقوه میکروحباب‌هایی را در مایع داخل گوش فرد ایجاد کند. هنگامی‌که این حباب‌ها از طریق خون به مغز می‌روند، می‌توانند آمبولی‌های هوایی کوچکی ایجاد کنند که منجر به آسیب سلولی می‌شود، مشابه بیماری فشار زدایی (اختلالی که در غواصان اعماق دریا درصورتی‌که به‌سرعت به سطح آب بیایند، ایجاد می‌شود).
توضیح دیگر این است که علائم ممکن است به دلیل نفوذ مستقیم امواج فرکانس رادیویی به جمجمه باشد که فعالیت الکتریکی و شیمیایی مغز را مختل می‌کند و مسیرهای عصبی خاصی را دوباره ایجاد می‌کند. این مسیر سازی مجدد ممکن است دلیلی باشد که علائم عمیق به نظر می‌رسند و عواقب طولانی‌مدت دارند. اگرچه سندرم هاوانا ناتوان‌کننده است، اما کشنده نیست و همه افراد مبتلا هنوز زنده هستند.
درمان سندروم هاوانا
اسکن‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از افراد مبتلا در مقایسه با افراد سالم، تفاوت‌هایی را در ساختار ماده سفید (بافت کم‌رنگ‌تر مغز و نخاع که عمدتاً شامل دسته‌هایی از رشته‌های عصبی میلین دار است) نشان می‌دهد. این مسئله، این فرضیه را تأیید می‌کند که سندرم هاوانا یک اختلال است که شامل تغییرات غیراختصاصی و غیرقابل درک در فعالیت و ساختار مغز است.
مدیریت این بیماری شامل روش‌های طب جایگزین مانند هنر درمانی، مدیتیشن، تمرینات تنفسی و طب سوزنی است. یک برنامه توان‌بخشی متشکل از تمرینات عصبی خاص که در جلسات ۱ ساعته انجام می‌شود، تا حدی موفقیت‌آمیز بوده است؛ اما به تحقیقات بیشتری نیاز دارد. هر جلسه شامل تمرینات شناختی شامل حرکات پیچیده تکراری اندام فوقانی و تحتانی، تمرینات تعادلی و تمرینات ارتوپتیک است.
پروفسور دابلیو بالو، استاد عصب‌شناسی در دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای، مدت‌های طولانی مشغول علائمِ این وضعیت بوده است. وقتی او گزارش‌های سندروم هاوانا را دریافت کرد، نتیجه‌گیری کرد که افراد دچار بیماری روان‌زاد جمعی شده‌اند. مثل وقتی‌که به فردی می‌گوید غذای آلوده خورده است و او بااینکه چنین چیزی نخورده احساس بیاری می‌کند.
او می‌گوید: «وقتی علائم بیماری روان‌زاد توده‌ای مشابه می‌شود، احتمالاً باید به دنبال موقعیت‌های استرس‌زایی گشت که آن را ایجاد کرده‌اند. در مورد سفارت آمریکا در هاوانا و اینکه تعداد زیادی از کارکنان سفارت این علائم را گزارش دادند، باید گفت که آن‌ها تحتِ شرایط استرس‌زای شدیدی کار می‌کردند.
او معتقد است که علائم روزمره‌ای مثل مه مغزی یا سرگیجه توسطِ کسانی که از آن‌ها رنج می‌بردند، رسانه‌ها و پزشکان به‌عنوان یک سندروم چارچوب‌بندی و قاب‌بندی شد. او می‌گوید: «افراد بعد از قرار گرفتن در معرض این اطلاعات و اخبار بر شدت ترسشان افزوده شد.» او باور دارد که این ترس و استرس به شکل مسری به همه و حتی کارمندان وزارت امور خارجه آمریکا در نقاط دیگر جهان سرایت کرد.
هنوز چیز‌های هست که توضیحی برای‌شان وجود ندارد. چرا دیپلمات‌های کانادایی چنین علائمی را گزارش دادند؟ آیا به دلیل کار کردن در نزدیکی آمریکایی‌ها دچار تلفات جانبی شدند؟ پس چرا انگلیسی‌ها چنین علائمی را گزارش ندادند ؟
به علائم سندروم هاوانا اکنون علائم بدون توضیح گفته می‌شود و وزارت امور خارجه آمریکا یک کارگروه را برای کسب اطلاعات بیشتر درباره آن تشکیل داده است. همین امسال موارد جدیدی از این سندروم در برلین و وینو ویتنام گزارش شد.
در آزمایش خون افرادی که دچار این سندروم شده بودند نیز علائمی از آسیب مغزی مشاهده‌شده است. ظاهراً این علائم بافاصله گرفتن از محیط خیلی سریع از بین می‌رود، اما از آنجایی که افراد حالا خیلی سریع برای درمان مراجعه می‌کنند، شناسایی این شاخص‌ها در آزمایش خون آسان شده است.
به‌هرحال هنوز اطلاعات زیادی درباره این سندروم وجود ندارد. ابهام و ترسی که درباره این سندروم ایجاد می‌شود، اثرات آن‌ها را پیچیده‌تر می‌کند و باعث می‌شود هر روز تعداد بیشتری از مردم به اینکه آیا دچار سندروم هاوانا هستند یا نه، نگران شوند. این سندروم فعالیت جاسوس‌ها و دیپلمات‌ها را نیز سخت‌تر کرده است.
