بیماری هیدرآدنیت چیست ؟ علائم و درمان
- شناسه خبر: 949
- تاریخ و زمان ارسال: ۳ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۶:۳۳
- نویسنده: دکتر نیوز
بیماری هیدرآدنیت پوستی یکی از بیماری بسیار سخت و دردناک است که در زیر پوست ایجاد میشود و دارای برجستگی های کوچک قرمز رنگ و چرکی است که ممکن است سر باز شود و معمولا در سنین بلوغ هیدرادنیت به وجود میآید.
این بیماری، باعث ایجاد برجستگیهای چرکی در محل رشد موهای بدن و زیر پوست میشود. این برجستگیها در اکثر موارد، پر از چرک هستند و در صورتی که بازشوند، بوی بدی دارند. آنها دردناک هستند. به همین دلیل ممکن است زندگی بیماران را از جنبههای مختلف تحت تأثیر قرار دهند. ممکن است در انجام برخی از حرکتها محدودیت ایجاد کنند. یا ظاهر ناخوشایندی برای بدن به وجود آورند و باعث کاهش اعتمادبهنفس در افراد شوند.
علل ایجاد هیدرآدنیت
- ژنتیک
- سابقه خانوادگی
- استعمال دخانیات
- ابتلا به آکنه
- ابتلا به بیماریهای روده
- ابتلا به دیابت
- ضعف در سیستم ایمنی و یا تغییرات هورمونی
- ابتلا به آرتریت
- منافذ پوستی و فولیکولهای مو
- مصرف داروهای خاص
- اضافهوزن
علائم بیماری هیدرآدنیت
علائم هیدرآدنیت چرکی شامل بروز ندول های ریز و ملتهب بوده که معمولاً بزرگ و متورم خواهند شد. گاهی اوقات نیز آنها پاره شده و چرک ترشح میکنند. علائم کیست مای هیدرآدنیت چرکی مشابه با سایر مشکلات پوستی است. البته برخلاف سایر زخم مای پوستی، این وضعیت نواحی مختلف بدن را تحت تأثیر قرار داده و موجب ایجاد زخم مای اساسی خواهد شد.
- جوشهایی که برای مدتی طولانی ادامه یابند.
- جوشهایی که از بین رفته اما دوباره بروز میکنند.
- گرهکها با قطر 1 تا 3 سانتیمتر
- هر گرهک (چه سر باز کند و چه نکند) به آهستگی و در عرض 10 تا 30 روز خوب میشود.
- بروز یک یا چند جوش بهاندازه نخود که پس از چند ساعت یا چند روز از بین رفته، بزرگشده یا پاره شده و باعث ترشح چرک خواهند شد.
- مرکز گرهک مای بزرگتر نرم و این گرهکها دردناک میشوند. این گرهکها به هنگام لمس، احساس یک توپ پرشده به دست میدهند.
- گرهک خودبهخود سر بازکرده و از آن چرک خارج میشود.
- گرهک سفت، دردناک به هنگام لمس و گنبدی شکل
این بیماری تقریباً 1 تا 4 درصد از جمعیت در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده و بروز آن بیشتر در بین زنان شایع است. احتمال بروز هیدر آدنیت عفونی معمولاً بعد از سن بلوغ بوده و اثر آن تا سالها باقی مانده و بهمرورزمان شدت بگیرد. گاهی اوقات علائم این بیماری بهقدری شدید است که زندگی روزمره و احساسات فرد را درگیر کرده و با مشکل روبرو خواهد کرد. استفاده از داروها و جراحی میتواند تا حد زیادی به مدیریت علائم و جلوگیری از عوارض کمک کند.
عوارض هیدرآدنیت
- درد
- کاهش کیفیت زندگی
- آمیلوئیدوز سیستمیک
- کارسینوم سلول سنگفرشی
- ترشحات چرکی
- کمخونی
- محدودیت مای حرکتی
- افسردگی
- تورم غدد لنفاوی
- فیستول
- بروز حفره پوست
مراحل بیماری هیدرآدنیت
مراحل اولیه هیدرآدنیت چرکی سبب ایجاد برخی علائم مبهم میشود. درنتیجه امکان اشتباه گرفتن آنها با علائم سایر بیماری مای پوستی وجود دارد.
- مرحله 1: بروز زخم مای تکی یا چندتایی بدون مجاری سینوسی
- مرحله 2: ایجاد بیش از یک ناحیه زخمی یا آسیبدیده با حفره مای محدود
- مرحله 3: بروز زخم مای متعدد و گسترده و حفرههایی که کل نواحی بدن را درگیر میکنند.
درمان هیدرآدنیت
- کورتیکواستروئیدها: این داروها التهاب را کاهش میدهند. معمولاً پزشک تزریق استروئید داخل ناحیه موردنظر یا استفاده خوراکی آن را برای کنترل عود کردن مای هیدرآدنیت چرکی تجویز میکند.
- آنتیبیوتیکها: اغلب پزشکان برای از بین بردن باکتری مای عامل هیدرآدنیت چرکی، داروی آنتیبیوتیک خوراکی تجویز را میکنند. در این میان داکسی سایکلین (Doxycycline) انتخابی متداول است. بعضی از داروها نیز خواص ضدالتهابی دارند. برای اثربخشی درمان به حداقل 3 ماه مصرف آنتیبیوتیک نیاز است.
- شستشو دهنده مای ضد میکروبی: متخصصان استفاده از شستشو دهنده مای حاوی کلروهگزیدین، بنزوئیل پراکساید 10% و پیریتیون روی را برای درمان هیدرآدنیت چرکی توصیه میکنند.
- همچنین پزشکان در موارد شدیدتر درمانهای تهاجمیتر که اثربخشی بالاتر اما عوارض جانبی بیشتری دارند را نیز توصیه خواهند کرد.
- داروهای دیابت: ممکن است پزشکان استفاده از متفورمین (Metformin) بهعنوان داروی دیابت نوع 2 را برای بهبود ضایعات بعضی از بیماران تجویز کند.
- هورمون درمانی: استفاده از تنظیمکننده مای هورمون ازجمله اسپیرونولاکتون (Spironolactone) که برای کاهش احتباس مایعات به همراه قرص مای ضدبارداری استفاده میشوند نیز مفید خواهند بود.
- جراحی هیدرآدنیت چرکی: پزشک در این روش ندول را با چاقوی جراحی بازکرده و برای تسکین درد، آن را تخلیه میکند. اغلب متخصصان استفاده از این روش را توصیه نمیکنند زیرا باعث ایجاد زخم و بروز مجدد ندول خواهد شد.
- دروفینگ (Deroofing): استفاده از این روش برای زخم مای دردناک، عمیق و عودکننده بهتر است. در این روش پزشک با استفاده از لیزر یا تیغ جراحی بخش فوقانی بافت را از روی حفره پوستی یا زخم خارج میکند. این روش باعث ایجاد جای زخم کوچکی خواهد شد.
- برداشتن: پزشک از این روش برای برش نواحی مستعد زخم مای شدید استفاده میکند. سپس با کشش پوست اطراف زخم را میپوشاند. معمولاً علائم دیگر در این نقطه بروز نخواهند کرد.
