یک آزمایش چشمی ساده اختلال عملکرد شناختی را تشخیص میدهد
- شناسه خبر: 30427
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۲ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۰۴
- نویسنده: دکتر نیوز
به گزارش دکتر نیوز، آزمایش چشمی ساده، بیمارانی را که در معرض خطر اختلال عملکرد شناختی بعد از عمل قرار دارند، مشخص می کند شناسایی یک بیمار مسنتر که در معرض خطر اختلال عملکرد شناختی بعد از عمل است، ممکن است در یک چشم به هم زدن به معنای واقعی کلمه انجام شود.
محققان در Duke Health دریافتند که یک اندازهگیری ساده EEG سیگنال آسیبپذیری شناختی را هنگامی که از بیماران خواسته میشود ببندند و سپس چشمان خود را باز کنند، تشخیص میدهد. قبل از عمل جراحی، بازخوانی غیرتهاجمی امواج مغزی به پیشبینی اینکه کدام بیماران در معرض خطر سردرگمی و مشکلات توجه بعد از عمل هستند، کمک میکند.
لیا آکر، دکترای دکترا، استادیار دپارتمان بیهوشی دوک و نویسنده اصلی مطالعه ای که در 12 دسامبر در 12 دسامبر منتشر شد، می گوید: «تقریبا نیمی از سالمندان به ظاهر عادی پس از جراحی دچار مشکلاتی در تفکر، حافظه یا توجه می شوند. مجله انگلیسی بیهوشی.
در حالی که علت دقیق اختلال عملکرد شناختی پس از جراحی نامشخص است، بزرگترین پیش بینی کننده اختلال پس از جراحی، اختلال شناختی از قبل موجود است. تشخیص نقص از قبل موجود با آزمایشهای غربالگری سنتی دشوار است، زیرا بسیاری از افراد مسن آسیبهای جزئی را جبران میکنند، به خصوص اگر تحصیلات بیشتر، سیستمهای حمایتی بهتر یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتری داشته باشند.
آکر و همکارانش گفتند که آزمونهای غربالگری شناختی معمولی عملکردهایی مانند مهارتهای زبانی، یادآوری کوتاهمدت و جهتگیری زمانی-مکانی را اندازهگیری میکنند. با این حال، بسیاری از افراد می توانند این کمبودها را جبران کنند، که آسیب پذیری آنها را در برابر یک عارضه رایج پس از جراحی پنهان می کند.
آکر میگوید: «وقتی افراد از اختلالات شناختی خود آگاه نباشند، شروع پس از جراحی میتواند ویرانگر باشد.
تیم دوک از یک آزمایش EEG برای اندازهگیری تغییر در الگوهای الکتریکی مغز استفاده کرد که قابل پنهان کردن نیست.
آکر گفت: “تست ما واکنشپذیری مغز را اندازهگیری میکند، که نوعی پاسخ خودکار است. با چیزی که خودکار است، واقعاً هیچ راهی برای جبران وجود ندارد.”
هنگامی که افراد چشمان خود را بسته و سپس باز می کنند، مغز آنها الگوهای فعالیت الکتریکی خاصی را تغییر می دهد که نوسانات آلفا نامیده می شود. کاهش نوسانات آلفا از چشم بسته به چشم باز را تضعیف آلفا می نامند.
تیم دوک این مشاهدات را برای ابداع یک آزمایش پیشبینی با استفاده از EEG سریع و قبل از عمل به کار گرفت. آنها 71 بیمار را با یک کار ساده با چشمان بسته و چشمان باز برای شناسایی برانگیختگی یا توجه اختلال ارزیابی کردند. همه بیماران بالای 60 سال سن داشتند و تحت اقدامات عصبی یا قلبی قرار نمی گرفتند.
محققان دریافتند که این آزمایش نه تنها با موفقیت تشخیص میدهد که کدام بیماران بعد از عمل دچار بیتوجهی میشوند، بلکه به شناسایی درجهای که آنها مشکلات را تجربه میکنند نیز کمک میکند.
در حالی که هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث تشدید اختلالات شناختی در بیماران مسن پس از جراحی و بیهوشی می شود، شناسایی بیمارانی که در معرض خطر هستند می تواند به آنها کمک کند تا تأثیر یک روش را ارزیابی کنند و آنها را برای عارضه احتمالی آماده کند.
آکر میگوید: «انجام این آزمایش بسیار ساده است و میتواند پزشکان را برای انجام اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر بیتوجهی پس از عمل و احتمالاً هذیان آماده کند.» به طور کلی، از آنجا که واکنش مغز به چیزی ساده مانند باز کردن چشمها ارتباط نزدیکی با عملکردهای توجه خاص دارد، ما انتظار داریم که این امر ممکن است بینشی در مورد مکانیسمهای عصبی زیربنایی آسیبپذیری عصبی شناختی و انعطافپذیری ارائه دهد.