آنتی بادی های ناشناخته ویروس آنفولانزا را خنثی میکنند

به گزارش دکتر نیوز، محققان دسته ای از آنتی بادی های ناشناخته را شناسایی کرده اند که پروتئین های سیستم ایمنی در برابر بیماری ها محافظت می کنند که به نظر می رسد قادر به خنثی کردن انواع مختلف ویروس آنفولانزا هستند.

این یافته‌ها، که می‌تواند به توسعه واکسن‌های محافظتی گسترده‌تر آنفولانزا کمک کند، در 21 دسامبر توسط هالی سیمونز از دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، ایالات متحده و همکارانش در مجله دسترسی آزاد PLOS Biology منتشر خواهد شد.

واکسن آنفولانزا سیستم ایمنی را وادار می کند تا آنتی بادی هایی بسازد که می توانند به پروتئین ویروسی به نام هماگلوتینین در قسمت بیرونی ویروس مهاجم آنفولانزا متصل شوند و مانع از ورود آن به سلول های فرد شوند. آنتی بادی های مختلف به روش های مختلف به قسمت های مختلف هماگلوتینین متصل می شوند و خود هماگلوتینین در طول زمان تکامل می یابد و در نتیجه سویه های جدید آنفولانزا ظاهر می شود که می توانند از آنتی بادی های قدیمی فرار کنند. واکسن‌های جدید آنفولانزا هر ساله بر اساس پیش‌بینی‌هایی از غالب‌ترین گونه‌ها ارائه می‌شوند.

تلاش‌های تحقیقاتی گسترده راه را برای توسعه واکسن‌های آنفلوآنزا هموار می‌کند که در برابر چندین سویه به طور همزمان محافظت می‌کنند. بسیاری از دانشمندان بر روی آنتی‌بادی‌هایی متمرکز هستند که می‌توانند به طور همزمان در برابر زیرگروه‌های آنفولانزای معروف به H1 و H3 که در گونه‌های متعددی هستند و مسئول عفونت گسترده هستند، محافظت کنند.

سیمونز و همکارانش در این تلاش با چالش خاصی روبرو شدند – یک تغییر کوچک در برخی از سویه‌های H1 در توالی بلوک‌های ساختمانی که هماگلوتینین را تشکیل می‌دهند. آنتی بادی های خاصی که قادر به خنثی کردن H3 هستند نیز می توانند H1 را خنثی کنند، اما اگر هماگلوتینین آن این تغییر را داشته باشد که به عنوان درج 133a شناخته می شود، خیر.

اکنون، در یک سری آزمایش‌هایی که با نمونه‌های خون بیماران انجام شده است، محققان کلاس جدیدی از آنتی‌بادی‌ها را شناسایی کرده‌اند که قادر به خنثی کردن سویه‌های خاص H3 و سویه‌های خاص H1 با یا بدون درج 133a هستند. ویژگی‌های مولکولی متمایز این آنتی‌بادی‌ها را از سایر آنتی‌بادی‌هایی که قادر به خنثی‌سازی متقاطع سویه‌های H1 و H3 از طریق روش‌های دیگر هستند، متمایز می‌کند.

این تحقیق فهرستی از آنتی بادی‌هایی را گسترش می‌دهد که به طور بالقوه می‌توانند به توسعه ویروس آنفولانزا کمک کنند که از طریق مجموعه‌ای از مکانیسم‌های مولکولی به حفاظت گسترده‌تری دست می‌یابد. همچنین به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌کند که از دور شدن از واکسن‌های آنفولانزا که در تخم مرغ رشد می‌کنند، که در حال حاضر رایج‌ترین روش تولید است، می‌افزاید.

نویسندگان می‌افزایند: “ما به واکسن‌های سالانه ویروس آنفولانزا نیاز داریم تا همگام با تکامل ویروسی ادامه دهیم. کار ما نشان می‌دهد که موانع برای ایجاد ایمنی محافظتی گسترده‌تر ممکن است به طرز شگفت‌آوری کم باشد. با توجه به مجموعه‌ای مناسب از قرار گرفتن در معرض ویروس آنفولانزا/واکسیناسیون، این امکان وجود دارد. برای انسان‌ها پاسخ‌های آنتی‌بادی قوی که ویروس‌های H1N1 و H3N2 واگرا را خنثی می‌کند و راه‌های جدیدی را برای طراحی واکسن‌های بهبودیافته باز می‌کند.