سطوح بالای کورتیزول مادر با مشکلات زایمان غیرمنتظره مرتبط است

یک مطالعه نشان می دهد که یک تکه مو می تواند سطح استرس یک فرد باردار را نشان دهد و ممکن است روزی به هشدار درباره مشکلات زایمان غیرمنتظره کمک کند.

محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن هورمون استرس کورتیزول را در نمونه های موی 53 زن در سه ماهه سوم بارداری اندازه گیری کردند. از این گروه، 13 زن که سطح کورتیزول بالایی داشتند، بعداً عوارض زایمان پیش بینی نشده، مانند زایمان زودرس یا خونریزی را تجربه کردند.

در حالی که تحقیقات بیشتری با گروه های بزرگتر مورد نیاز است، این یافته اولیه می تواند در نهایت به یک روش غیرتهاجمی برای شناسایی افراد در معرض خطر برای چنین عوارضی منجر شود. محققان یافته های خود را در مجله Psychoneuroendocrinology گزارش کردند.

در غیر این صورت هیچ چیزی در مورد این زنان وجود نداشت که حاکی از بیماری یا هر چیز دیگری باشد که حاملگی را پیچیده کند. این برخی فرضیه‌ها را تأیید کرد که سطوح استرس، به‌ویژه با سطوح کورتیزول، ممکن است با پیامدهای نامطلوب تولد مرتبط باشد.”

به عنوان بخشی از این مطالعه، همه شرکت کنندگان به سؤالات نظرسنجی در مورد سطح پریشانی روانی خود و همچنین اندازه گیری کورتیزول در سه ماهه سوم بارداری و پس از زایمان پاسخ دادند. زنانی که عوارض زایمان غیرمنتظره را تجربه کردند، غلظت کورتیزول در موهایشان افزایش یافته بود، معیاری که نشان دهنده سطح گردش هورمون استرس در بدن طی سه ماه قبل از جمع آوری است. این زنان همچنین احساس استرس، اضطراب و افسردگی را گزارش کردند، اما به طور متوسط، تنها سطوح بالای کورتیزول در دوران بارداری ارتباط قوی با پیامدهای نامطلوب زایمان نشان داد.

کورتیزول، یک هورمون استروئیدی، در انسان و بسیاری از حیوانات افزایش می یابد تا به تنظیم پاسخ بدن به استرس کمک کند، اما کورتیزول بالا طولانی مدت با مشکلات عمده سلامتی از جمله فشار خون بالا و دیابت مرتبط است. در طول بارداری، سطح کورتیزول به طور طبیعی دو تا چهار برابر افزایش می یابد و در طول سه ماهه سوم به اوج خود می رسد، اما اندازه گیری های این مطالعه نشان داد که سطوح کورتیزول حتی در زنانی که عوارض زایمان غیرمنتظره داشتند، حتی بیشتر افزایش می یابد.

سارا واترز، یکی از نویسندگان توسعه انسانی WSU، گفت: “اگر این یافته پابرجا باشد، می تواند راهی غیرتهاجمی برای دریافت بینش بیشتر در مورد افرادی باشد که ممکن است در معرض خطر باشند، زیرا اطلاعاتی است که ما از این نظرسنجی به دست نیاورده ایم.” محقق. این چیزی نبود که بتوانیم فقط از پرسش از مردم در مورد استرسشان بفهمیم.»

دو ماه پس از زایمان، گروهی که عوارض زایمان را تجربه کردند، کورتیزول بالا را نشان دادند و پاسخ‌های نظرسنجی را دادند که نشان‌دهنده ادامه استرس، اضطراب و افسردگی بود. در شش ماهگی، کورتیزول آنها بالا ماند، اما آنها شروع به گزارش ناراحتی روانی کمتری در نظرسنجی کردند، که نویسندگان خاطرنشان کردند که ممکن است نشانه بهبودی باشد.

به گفته محققان، یافتن راه‌هایی برای کاهش استرس حین تولد می‌تواند به بهبود نتایج هم برای نوزادان و هم برای مادران کمک کند. آنها اشاره می کنند که پیامدهای نامطلوب تولد در کشور در حال افزایش است. ایالات متحده همچنین یکی از بالاترین نرخ های مرگ و میر مادران را در میان کشورهای توسعه یافته دارد، با مرگ و میر به طور نامتناسبی بر زنان سیاه پوست و دیگر رنگین پوستان.

واترز گفت که باید اقدامات بیشتری برای بهبود مراقبت های بهداشتی و سیستم های حمایتی برای افراد باردار و والدین جدید انجام شود. این مطالعه همچنین یادآوری برای مادران باردار و جدید است که سلامت خود را در اولویت قرار دهند.

واترز می‌گوید: «خیلی آسان است که سلامتی و رفاه خود را قربانی کنیم تا سلامتی فرزندانمان را در اولویت قرار دهیم، به خصوص زمانی که احساس می‌کنیم منابع کمیاب هستند». “اما توانایی ما برای نشان دادن به عنوان والدین ناشی از برآورده شدن نیازهایمان است – مانند ضرب المثل “شما نمی توانید از یک فنجان خالی بریزید.”

این مطالعه شامل یک تیم تحقیقاتی بین رشته‌ای در WSU بود. علاوه بر کرسپی و واترز، نویسندگان همکار عبارتند از جنیفر مادیگان، نویسنده اول، دکترای. کاندیدای تحقیقات فیزیولوژی استرس؛ ماریا گارتشتاین، استاد روانشناسی؛ جنیفر ماترا، دکترای روانشناسی. دانشجو؛ و کریس کانلی، دانشیار حرکت شناسی. این تحقیق از کمک هزینه چالش های بزرگ WSU و همچنین کمک های مالی بین رشته ای از دانشکده هنر و علوم WSU و دفتر تحقیقات WSU دریافت کرد.