پروتئین پوست خوک معجزه ای در درمان نابینایی انسان
- شناسه خبر: 5215
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۲ مرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۰۳
- نویسنده: دکتر نیوز

به گزارش دکتر نیوز، محققان اعلام کردند که هیچ یک از افرادی که با این روش جراحی شده اند، دو سال بعد از جراحی، دیگر مشکل نابینایی ندارند. همچنین پیوند جدید به طور قابل توجهی زمان بهبودی را کاهش میدهد.
این ایمپلنت که از پروتئین کلاژن پوست خوک ساخته شده است، شبیه قرنیه انسان (خارجی ترین لایه شفاف چشم) است. قرنیه آسیب دیده یا بیمار باعث نابینایی بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان می شود. به طور معمول، پزشکان فقط می توانند بینایی این بیماران را با پیوند قرنیه انسان از یک اهدا کننده بازیابی کنند. با این حال، از هر 70 نفری که نیاز به پیوند قرنیه دارند، تنها یک نفر می تواند این کار را انجام دهد.
محققان میگویند که این پیوند جدید قابلیت تولید انبوه و دو سال ماندگاری را دارد، در حالی که قرنیه اهدایی انسان باید ظرف دو هفته به دست بیماران برسد. این فناوری جدید می تواند به مردم کشورهای فقیرتر که پیوند قرنیه انسانی در آنها نادر است کمک کند.
در این مطالعه، محققان سوئدی 14 نابینا و 6 فرد کم بینا را در هند و ایران انتخاب کردند. شرکت کنندگان از قوز قرنیه رنج می بردند (جایی که قرنیه آنقدر نازک می شود که می تواند منجر به نابینایی شود).
نویسندگان مطالعه دریافتند که هیچ یک از 14 شرکت کننده که قبل از این عمل نابینا بودند، پس از آن دوباره نابینا نشدند. سه شرکت کننده نابینای هندی پس از پیوند بینایی کامل را به دست آوردند. هیچ کس هیچ گونه عارضه ای در حین عمل یا پس از دو سال پیگیری بعد از عمل گزارش نکرد.
فقط یک دوره هشت هفته ای استفاده از قطره چشمی بعد از عمل کافی است تا چشم بیمار ایمپلنت را پس نزند. هدف اصلی این مطالعه بررسی اینکه آیا ایمپلنت برای استفاده انسان ایمن است یا خیر بود. محققان اظهار داشتند که اثربخشی این پیوند حیرت انگیز است.
برای ساختن آن، محققان از مولکولهای کلاژن پوست خوک استفاده کردند که در شرایط سخت برای استفاده انسانی بسیار خالص شده و تولید میشدند. پوست خوک همان چیزی نیست که صنعت گوشت استفاده می کند، که دسترسی به آن را آسان و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می کند.
هنگامی که محققان این ایمپلنت را ساختند، مولکولهای کلاژن شل را تثبیت کردند تا ماده سخت و شفافی ایجاد کنند که بتواند حرکت و کاشت در چشم را تحمل کند. قبل از اینکه دانشمندان بتوانند آن را به اندازه کافی ایمن و موثر برای استفاده در بیمارستان ها اعلام کنند، باید یک کارآزمایی بالینی بزرگتر انجام شود.
پروفسور نیل لاگالی از دانشگاه لینشوپینگ سوئد گفت: «نتایج نشان میدهد که میتوان ماده زیستی تولید کرد که تمام معیارهای استفاده بهعنوان ایمپلنتهای انسانی را داشته باشد؛ مادهای که میتواند به صورت انبوه تولید شود و تا دو سال ذخیره شود و در نتیجه به افراد بیشتری از مشکلات بینایی رنج می برند و این باعث می شود که ما از مشکل کمبود بافت قرنیه اهدایی و دسترسی به سایر درمان های بیماری های چشم رها شویم.
دکتر مهرداد رفعت از موسسه تحقیقاتی LinkoCare Life Sciences AB که این ایمپلنت را طراحی و توسعه داده است، گفت: ایمنی و کارایی این ایمپلنت های مهندسی زیستی هدف اصلی کار ما بوده است. ما تمام تلاش خود را کردیم تا اطمینان حاصل کنیم که اختراع ما به طور گسترده در دسترس و مقرون به صرفه برای همه خواهد بود، نه فقط برای ثروتمندان. به همین دلیل است که این فناوری در تمام نقاط جهان قابل استفاده است.
محققان همچنین یک روش جدید و کم تهاجمی برای درمان قوز قرنیه ابداع کردند. امروزه قرنیه بیمار مبتلا به قوز قرنیه پیشرفته با جراحی برداشته می شود و قرنیه اهدایی که پزشکان در جای خود می دوزند جایگزین می شود. این نوع جراحی تهاجمی است و فقط در بیمارستان های بزرگ انجام می شود، اما بخیه ها در این روش جراحی جدید غیر ضروری هستند. در روش جدید، برش قرنیه را می توان با دقت و با استفاده از لیزر پیشرفته یا با دست با ابزار جراحی ساده انجام داد. این روش ابتدا روی خوک ها آزمایش شد و مشخص شد که نسبت به پیوند قرنیه معمولی ساده تر و به طور بالقوه ایمن تر است.
نیل لاگالی در ادامه افزود: از این روش کم تهاجمی می توان در بیمارستان های بیشتری استفاده کرد و در نتیجه به افراد بیشتری کمک کرد. با روش ما، جراح نیازی به برداشتن بافت خود بیمار ندارد. در عوض، یک برش کوچک ایجاد می شود که از طریق آن ایمپلنت به قرنیه موجود وارد می شود.